نبطاء
لغت نامه دهخدا
نبطاء. [ ن َ ] ( اِخ ) دهی است بنی محارب بن عبدالقیس را در بحرین. ( از منتهی الارب ).
نبطاء. [ ن َ ]( اِخ ) پشته طویل و عریضی است بنی نمیر را در شریف از سرزمین نجد. ( از منتهی الارب ) ( از معجم البلدان ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید