نبضگاه

لغت نامه دهخدا

نبضگاه. [ ن َ ] ( اِ مرکب ) جای نبض. مَجَسّة. آنجائی از بدن که جهیدن نبض قابل حس باشد، چون مچ دست یا شقیقه :
پس آنگاه زد بوسه بر دست شاه
بمالید انگشت بر نبضگاه.
نظامی.

پیشنهاد کاربران

بپرس