نبریج

لغت نامه دهخدا

نبریج. [ ن ِ ] ( معرب ، ص ) نبریده ، یعنی قچقار خصی کرده که پشمش دراز نگردد که بریده شود. معرب است. ( منتهی الارب ). معرب «نبریده ٔ» فارسی است. ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) انبوب النارجیله. عامه عرب بدان نِربیج گویند و لغت فارسی است. ( از المنجد ). رجوع به نربیج شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس