نبری. [ ن ِب ْ ب َ] ( اِخ ) منصوربن محمد خبار، مکنی به ابومنصور و معروف به نبری. مرد امی و بی سوادی است که شعر نیکو می گفته در مدح و غزل و جز آن. ( از انساب سمعانی ص 552 ).
فرهنگ فارسی
منصور بن محمد خبار مکنی به ابو منصور و معروف به نبری مردامی و بی سوادی است که شعر نیکو می گفته در مدح و غزل و جزئ آن
