نبرد کی یف (۱۹۴۱). نبرد نخست کی یف به نبردی در جبهه شرقی جنگ جهانی دوم گفته می شود که در اثر اقدام نیروهای ورماخت در ماه های اوت و سپتامبر سال ۱۹۴۱، در جریان عملیات بارباروسا، برای به محاصره درآوردن نیروهای ارتش سرخ در ناحیه کی یف به وقوع پیوست. از این نبرد در تاریخ نظامی شوروی تحت عنوان عملیات دفاع راهبردی کی یف یاد می شود. طی این نبرد، پس از توقف حرکت گروه ارتش مرکز ورماخت به سمت مسکو، بخشی از نیروهای زرهی آن در قالب گروه زرهی ۲ تحت امر هاینتس گودریان رو به جنوب چرخش کردند. با حرکت نیروهای گروه ارتش جنوب ورماخت از گذرهای رود دنیپر رو به شمال و اتصال آن ها نیروهای گودریان در شرق کی یف، بیشتر یگان های جبهه جنوب غربی ارتش سرخ به محاصره درآمدند و در نهایت به کمک پیاده نظام منهدم شدند. نبرد کی یف بزرگ ترین محاصره نیروهای نظامی در طول تاریخ بوده است که طی آن ۶۶۵ هزار نیروی نظامی شوروی به اسارت نیروهای آلمانی درآمدند. با وجود گذاشتن نام: «نبرد کی یف» بر این نبرد، خود شهر کی یف نقشی کوچک و جانبی در درگیری ها داشت و نبرد در منطقه وسیعی در شرق اوکراین به وقوع پیوست.
آدولف هیتلر، پیشوای رایش سوم نبرد کی یف را «بزرگ ترین نبرد در تاریخ جهان» توصیف کرده است. [ ۵]
طبق طرح عملیاتی بارباروسا، گروه ارتش جنوب ورماخت به فرماندهی فیلدمارشال گرت فون روندشتت می بایستی بر منطقه راهبردی اوکراین مسلط می شد. قوای این نیرو می بایستی در یک حرکت گازانبری با شکستن دفاع مرزی شوروی و نفوذ پر شتاب ۶۵۰ کیلومتری در عمق اراضی آن، خود را به رود دنیپر می رساندند و عمده نیروهای ارتش سرخ در اوکراین را در غرب این رود به محاصره درمی آوردند. [ ۶]
در طرف مقابل، فرماندهی عالی شوروی می دانست که تمرکز اصلی نیروهای آلمانی در عملیات بارباروسا بر شمال مرداب های پریپیات خواهد بود اما ژوزف استالین، رهبر شوروی، اصرار داشت که تأکید شوروی بر جنوب باشد. [ ۷] جبهه جنوب غربی شوروی تحت امر ارتشبد میخائیل کیرپونوس در اوکراین به عنوان قدرتمندترین جبهه در مرزهای غربی شوروی[ ۸] ، در مجموع چهار ارتش میدانی با پشتیبانی سه سپاه مکانیزه در خط مقدم، یک سپاه مکانیزه در جایگاه ذخیره و دو سپاه مکانیزه دیگر در موقعیت ذخیره راهبردی در اختیار داشت. [ ۹]
در این شرایط منطقه مردابی پریپیات که بخش جنوبی حوزه عملیاتی نیروهای آلمانی در جبهه شرقی را از بخش شمالی آن جدا کرده بود، امکان دریافت کمک توسط گروه ارتش جنوب ورماخت از سایر یگان های آلمانی تا پس از ناحیه کی یف را از بین برده بود. [ ۱۰] از طرفی، ناحیه عملیاتی در اوکراین عمق و عرض بیشتری نسبت به نواحی عملیاتی دو گروه ارتش دیگر ورماخت داشت و کی یف در فاصله ۶۰۰ کیلومتری از خط مرزی، هدف دوتری به حساب می آمد. این مسائل دشواری کار گروه ارتش جنوب را بیشتر می کرد. [ ۱۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآدولف هیتلر، پیشوای رایش سوم نبرد کی یف را «بزرگ ترین نبرد در تاریخ جهان» توصیف کرده است. [ ۵]
طبق طرح عملیاتی بارباروسا، گروه ارتش جنوب ورماخت به فرماندهی فیلدمارشال گرت فون روندشتت می بایستی بر منطقه راهبردی اوکراین مسلط می شد. قوای این نیرو می بایستی در یک حرکت گازانبری با شکستن دفاع مرزی شوروی و نفوذ پر شتاب ۶۵۰ کیلومتری در عمق اراضی آن، خود را به رود دنیپر می رساندند و عمده نیروهای ارتش سرخ در اوکراین را در غرب این رود به محاصره درمی آوردند. [ ۶]
در طرف مقابل، فرماندهی عالی شوروی می دانست که تمرکز اصلی نیروهای آلمانی در عملیات بارباروسا بر شمال مرداب های پریپیات خواهد بود اما ژوزف استالین، رهبر شوروی، اصرار داشت که تأکید شوروی بر جنوب باشد. [ ۷] جبهه جنوب غربی شوروی تحت امر ارتشبد میخائیل کیرپونوس در اوکراین به عنوان قدرتمندترین جبهه در مرزهای غربی شوروی[ ۸] ، در مجموع چهار ارتش میدانی با پشتیبانی سه سپاه مکانیزه در خط مقدم، یک سپاه مکانیزه در جایگاه ذخیره و دو سپاه مکانیزه دیگر در موقعیت ذخیره راهبردی در اختیار داشت. [ ۹]
در این شرایط منطقه مردابی پریپیات که بخش جنوبی حوزه عملیاتی نیروهای آلمانی در جبهه شرقی را از بخش شمالی آن جدا کرده بود، امکان دریافت کمک توسط گروه ارتش جنوب ورماخت از سایر یگان های آلمانی تا پس از ناحیه کی یف را از بین برده بود. [ ۱۰] از طرفی، ناحیه عملیاتی در اوکراین عمق و عرض بیشتری نسبت به نواحی عملیاتی دو گروه ارتش دیگر ورماخت داشت و کی یف در فاصله ۶۰۰ کیلومتری از خط مرزی، هدف دوتری به حساب می آمد. این مسائل دشواری کار گروه ارتش جنوب را بیشتر می کرد. [ ۱۱]
wiki: نبرد کی یف (۱۹۴۱)