نبرد کرمرا

نبرد کِرِمِرا نبردی میان جمهوری روم و ویئی بود که در سال ۴۷۷ ق. م. در حوالی کرمرا، [ یادداشت ۱] از ریزابههای کرانه ی شمالی رود تیبر، روی داد و با شکست رومیان به پایان رسید. در اصل، این نبرد تله ای بود که وینت ها[ یادداشت ۲] برضد رومیان، که مشغول غارت اراضی ویئی بودند، گسترانده بودند. خصوصیت بارز این نبرد این بود که قوای روم منحصراً متشکل از خاندان فابیان بود.
برطبق گفته ی اووید، این نبرد در ۱۳ فوریه سال ۴۷۷ ق. م. واقع شد[ ۱] اما برخی وقوعش را در ۱۸ ژوئیه می دانند. [ ۲]
ویئی یک دولت شهر اتروسکی در حدود ۱۶ کیلومتری شمال روم بود که کرانه ی شمالی تیبر را در کنترل داشت[ یادداشت ۳] و جنوبی ترین دولت شهر اتروریا بود. این دولت شهر در طول سده ها گسترش یافت و دولت شهرهای همجوار را زیر نفوذ گرفت و قدرت نظامی و اقتصادی بسیار یافت و از کامیاب ترین شهرهای اتروسکان شد؛ این شهر بر قله ی تپه ای شیبدار بنا شده بود و پیرامونش را دیوارهای مستحکم زده بودند. ویئی تا مدت ها با گسترش حوزه ی نفوذ روم مبارزه می کرد و میان این دو دولت شهر اتروسکی و لاتینی جنگ های متعدد بر سر کنترل تیبر، دسترسی به دریای تیرنی و کنترل مناسبات تجاری ــ خصوصاً نمک ــ درگرفت.
در سال ۴۷۹ ق. م، زمانی که کایسو فابیوس و تیتوس ورگینیوس کنسول بودند، [ یادداشت ۴] اکوئیان بر اراضی لاتینان ــ متحدان اصلی روم ــ تاختند و سنای روم کنسول فابیوس را جهت دفاع از لاتینان به جنوب روم فرستاد. اکوئیان گریختند و به حصارهایشان پناه بردند و جنگی روی نداد. لیکن در جبهه ی شمالی به سبب بی احتیاطی کنسولِ دیگر یک سپاه رومی شکست یافت و اگر فابیوس به موقع به یاری سپاه نمی رسید، نابود می شد. زان پس، وینت ها به جای جنگ مستقیم با روم تاکتیک شبیخون زنی و غارت اراضی را برگزیدند، یعنی در برابر لژیون های رومی به شهر خود عقب می نشستند و چون می دیدند رومیان لژیونشان را جمع کرده اند، بر اراضی شان حمله می بردند. [ ۳]
Veiens hostis, adsiduus magis quam gravis, contumeliis saepius quam periculo animos agitabat, quod nullo tempore neglegi poterat aut averti alio sinebat«وینت ها دشمنی بودند بیشتر پایدار تا خطرناک؛ ایشان غالباً با تحقیر و توهین رومیان را مشغول می داشتند تا با خطرآفرینی؛ نیز اجازه نمی داد این توهین ها را نادیده گیرند یا حواسشان را معطوف جای دیگری کنند. »