نبرد کالودن ( /kəˈlɒdən/ ؛[ ۳] گیلی اسکاتلندی: Blàr Chùil Lodair ) آخرین رویارویی قیام یعقوبی ۱۷۴۵ بود. در ۱۶ آوریل ۱۷۴۶، ارتش یعقوبی چارلز ادوارد استوارت قاطعانه توسط نیروی دولتی بریتانیا به رهبری شاهزاده ویلیام آگوستوس، دوک کامبرلند، در دراماسی مور در نزدیکی اینورنس در ارتفاعات اسکاتلند شکست خورد. این آخرین نبرد تن به تن بود که در خاک بریتانیا انجام شد.
چارلز پسر ارشد جیمز استوارت، استوارت تبعیدی مدعی تاج و تخت بریتانیا بود. او با اعتقاد به وجود پشتیبانی برای بازسازی استوارت در اسکاتلند و انگلستان، در ژوئیه ۱۷۴۵ در اسکاتلند فرود آمد: با تشکیل ارتشی از حامیان اسکاتلندی یعقوبی، او ادینبرا را تا سپتامبر تصرف کرد و نیروی دولتی بریتانیا را در پرستونپانز شکست داد. دولت ۱۲, ۰۰۰ سرباز را از قاره فراخواند تا با قیام مقابله کند: یک تهاجم یعقوبی در انگلیس قبل از بازگشت تا داربی رسید و تعداد نسبتاً کمی از نیروهای انگلیسی را جذب کرد.
یعقوبی ها، با حمایت نظامی محدود فرانسه، تلاش کردند تا کنترل خود را بر اسکاتلند تثبیت کنند، جایی که آن ها در اوایل سال ۱۷۴۶، با یک ارتش دولتی قابل توجه مواجه شدند. پیروزی توخالی یعقوبی در فالکرک نتوانست وضعیت استراتژیک را تغییر دهد: با کمبود تدارکات و دستمزدها و با تدارک مجدد و سازماندهی مجدد نیروهای دولتی تحت فرمان دوک کامبرلند، پسر پادشاه انگلیسی جرج دوم، رهبران یعقوبی ها گزینه های کمی به جز ایستادگی و مبارزه داشتند. دو ارتش در نهایت در کالودن، در زمینی که به نیروی بزرگ تر و استراحت کردهٔ کامبرلند برتری می داد، ملاقات کردند. نبرد تنها یک ساعت به طول انجامید و یعقوبی ها شکست خونینی را متحمل شدند؛ بین ۱, ۵۰۰ تا ۲, ۰۰۰ یعقوبی کشته یا زخمی شدند، [ ۱] [ ۲] در حالی که حدود ۳۰۰ سرباز دولتی کشته یا زخمی شدند. [ ۱] در حالی که شاید ۵, ۰۰۰ تا ۶, ۰۰۰ یعقوبی مسلّح در اسکاتلند باقی مانده بودند، رهبری تصمیم به پراکندگی گرفت و عملاً به قیام پایان داد. [ ۴]
کالودن و پیامدهای آن همچنان احساسات قوی را بر می انگیخت. دانشگاه گلاسکو به دوک کامبرلند دکترای افتخاری اعطا کرد، اما بسیاری از مفسران مدرن ادعا می کنند که عواقب نبرد و سرکوب متعاقب آن بر هواداران یعقوبی وحشیانه بود، و برای کامبرلند لقب «قصاب» را به ارمغان آورد. متعاقباً تلاش هایی برای ادغام بیشتر ارتفاعات اسکاتلند در پادشاهی بریتانیای کبیر انجام شد؛ مجازات های مدنی برای تضعیف سیستم قبیله ای اسکاتلند، که ابزار بسیج سریع ارتش را برای یعقوبی ها فراهم کرده بود، وضع شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفچارلز پسر ارشد جیمز استوارت، استوارت تبعیدی مدعی تاج و تخت بریتانیا بود. او با اعتقاد به وجود پشتیبانی برای بازسازی استوارت در اسکاتلند و انگلستان، در ژوئیه ۱۷۴۵ در اسکاتلند فرود آمد: با تشکیل ارتشی از حامیان اسکاتلندی یعقوبی، او ادینبرا را تا سپتامبر تصرف کرد و نیروی دولتی بریتانیا را در پرستونپانز شکست داد. دولت ۱۲, ۰۰۰ سرباز را از قاره فراخواند تا با قیام مقابله کند: یک تهاجم یعقوبی در انگلیس قبل از بازگشت تا داربی رسید و تعداد نسبتاً کمی از نیروهای انگلیسی را جذب کرد.
یعقوبی ها، با حمایت نظامی محدود فرانسه، تلاش کردند تا کنترل خود را بر اسکاتلند تثبیت کنند، جایی که آن ها در اوایل سال ۱۷۴۶، با یک ارتش دولتی قابل توجه مواجه شدند. پیروزی توخالی یعقوبی در فالکرک نتوانست وضعیت استراتژیک را تغییر دهد: با کمبود تدارکات و دستمزدها و با تدارک مجدد و سازماندهی مجدد نیروهای دولتی تحت فرمان دوک کامبرلند، پسر پادشاه انگلیسی جرج دوم، رهبران یعقوبی ها گزینه های کمی به جز ایستادگی و مبارزه داشتند. دو ارتش در نهایت در کالودن، در زمینی که به نیروی بزرگ تر و استراحت کردهٔ کامبرلند برتری می داد، ملاقات کردند. نبرد تنها یک ساعت به طول انجامید و یعقوبی ها شکست خونینی را متحمل شدند؛ بین ۱, ۵۰۰ تا ۲, ۰۰۰ یعقوبی کشته یا زخمی شدند، [ ۱] [ ۲] در حالی که حدود ۳۰۰ سرباز دولتی کشته یا زخمی شدند. [ ۱] در حالی که شاید ۵, ۰۰۰ تا ۶, ۰۰۰ یعقوبی مسلّح در اسکاتلند باقی مانده بودند، رهبری تصمیم به پراکندگی گرفت و عملاً به قیام پایان داد. [ ۴]
کالودن و پیامدهای آن همچنان احساسات قوی را بر می انگیخت. دانشگاه گلاسکو به دوک کامبرلند دکترای افتخاری اعطا کرد، اما بسیاری از مفسران مدرن ادعا می کنند که عواقب نبرد و سرکوب متعاقب آن بر هواداران یعقوبی وحشیانه بود، و برای کامبرلند لقب «قصاب» را به ارمغان آورد. متعاقباً تلاش هایی برای ادغام بیشتر ارتفاعات اسکاتلند در پادشاهی بریتانیای کبیر انجام شد؛ مجازات های مدنی برای تضعیف سیستم قبیله ای اسکاتلند، که ابزار بسیج سریع ارتش را برای یعقوبی ها فراهم کرده بود، وضع شد.
wiki: نبرد کالودن