نبرد چیلیان والا (Battle of Chilianwala)
نبرد بین نیروهای بریتانیایی و سیک در جریان دومین جنگ سیک در ۱۳ ژانویۀ ۱۸۴۹. بریتانیایی ها سرانجام بر اوضاع مسلط شدند و شکست نخوردند، ولی سازمان آنان تا سرحدّ فاجعه برهم ریخت؛ این حادثه مشابهِ ماجرای معروف پیاده نظام در حملۀ تیپ سبک اسلحه تلقی می شود. بریتانیایی ها، به فرماندهی ویکنت گاف، درپی یافتن ارتش اصلی سیک به راه افتادند و سرانجام در چیلیان والا در پنجاب، حدود ۴۸کیلومتری شمال غربی گجرات، با آنان روبه رو شدند. توپخانۀ سیک فوراً تیراندازی را شروع کرد و گاف به یک لشکر پیاده، متشکل از یگان بیست وچهارم پیاده و سربازان هندی، دستور داد که به توپخانۀ دشمن حمله کنند. آنان پیشروی کردند و دستور حمله خیلی زود صادر شد، تا جایی که آنان با سرنیزه به جنگ بیست توپ شتافتند. سربازان بیست وچهارم پیاده از هم قطاران هندی خود پیشی گرفتند، خطوط سیک ها را درنوردیدند و توپ ها را، هرچند به بهای سنگین، به تصرف خود درآوردند؛ از حدود ۱,۰۰۰ سرباز ۵۱۵ نفر کشته و زخمی شدند، که شمار کشته شدگان ۲۳۸ نفر، ازجمله سیزده افسر، بود. در جایی دیگر، نیروی سواره نظام تحت فرماندهی سرتیپ پوپ، با دستورهای نادرست او در آستانۀ تلاشی قرار گرفت، امّا پوپ سرانجام سربازان را در مسیر درست هدایت کرد، ولی به جای فرمان «به پیش» دستور «عقب گَرد» صادر کرد و سواره نظام بازگشت و از میدان نبرد دور شد. قاضیِ عسکر به این فاجعه پایان داد، سربازان را دوباره جمع کرد، دستور بازگشت داد و آنان را روانۀ میدان نبرد کرد. در جبهۀ راست، لشکر پیاده نظام خطوط سیک ها را درهم شکست و با تصرف توپ ها و مُهمّات بر اوضاع مسلط شد. با فرارسیدن شب و تاریک شدن هوا سیک ها عقب نشینی کردند.
نبرد بین نیروهای بریتانیایی و سیک در جریان دومین جنگ سیک در ۱۳ ژانویۀ ۱۸۴۹. بریتانیایی ها سرانجام بر اوضاع مسلط شدند و شکست نخوردند، ولی سازمان آنان تا سرحدّ فاجعه برهم ریخت؛ این حادثه مشابهِ ماجرای معروف پیاده نظام در حملۀ تیپ سبک اسلحه تلقی می شود. بریتانیایی ها، به فرماندهی ویکنت گاف، درپی یافتن ارتش اصلی سیک به راه افتادند و سرانجام در چیلیان والا در پنجاب، حدود ۴۸کیلومتری شمال غربی گجرات، با آنان روبه رو شدند. توپخانۀ سیک فوراً تیراندازی را شروع کرد و گاف به یک لشکر پیاده، متشکل از یگان بیست وچهارم پیاده و سربازان هندی، دستور داد که به توپخانۀ دشمن حمله کنند. آنان پیشروی کردند و دستور حمله خیلی زود صادر شد، تا جایی که آنان با سرنیزه به جنگ بیست توپ شتافتند. سربازان بیست وچهارم پیاده از هم قطاران هندی خود پیشی گرفتند، خطوط سیک ها را درنوردیدند و توپ ها را، هرچند به بهای سنگین، به تصرف خود درآوردند؛ از حدود ۱,۰۰۰ سرباز ۵۱۵ نفر کشته و زخمی شدند، که شمار کشته شدگان ۲۳۸ نفر، ازجمله سیزده افسر، بود. در جایی دیگر، نیروی سواره نظام تحت فرماندهی سرتیپ پوپ، با دستورهای نادرست او در آستانۀ تلاشی قرار گرفت، امّا پوپ سرانجام سربازان را در مسیر درست هدایت کرد، ولی به جای فرمان «به پیش» دستور «عقب گَرد» صادر کرد و سواره نظام بازگشت و از میدان نبرد دور شد. قاضیِ عسکر به این فاجعه پایان داد، سربازان را دوباره جمع کرد، دستور بازگشت داد و آنان را روانۀ میدان نبرد کرد. در جبهۀ راست، لشکر پیاده نظام خطوط سیک ها را درهم شکست و با تصرف توپ ها و مُهمّات بر اوضاع مسلط شد. با فرارسیدن شب و تاریک شدن هوا سیک ها عقب نشینی کردند.
wikijoo: نبرد_چیلیان_والا