نبرد چلدر درگیری نظامی بود که در سال ۱۵۷۸ میلادی بین قوای عثمانی و سپاه قزلباش ( ایران ) اتفاق افتاد. این جنگ بخشی از نبردهای ایران و عثمانی در سال های ۱۵۷۸ تا ۱۵۹۰ بود و با اردوکشی مصطفی پاشا به قفقاز آغاز گردید. این جنگ مقدماتی را فراهم نمود که بخشی از خاک ایران به دست حکومت عثمانی بیفتد.
... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۵۷۸ مصطفی پاشا به قفقاز اردو کشید. مصطفی پاشا در روز ۲۶ صفر ۹۸۶ قمری برابر با ۵ مه ۱۵۷۸ از اسکوتاری به قصد ایران حرکت کرد. در میان راه از طریق یکی از اسیران ایرانی نامه ای به شاه محمد خدابنده فرستاد که «به امر سلطان مراد سوم، ۲۰ هزار سوار، ۶۰۰ توپ و ۶ هزار تفنگچی به ایران می آید تا انتقام برادر او شاه اسماعیل دوم را از کشندگان وی بستاند و همچنین از جانب سلطان عثمانی مأمور است که مسیحیان گرجستان را از دست حکام ستمکار ایران آزاد کند. »
در همین حال پنج کشتی بزرگ و دو کشتی کوچک نیز که حامل سرباز، توپخانه و جنگ افزار بود، از طرف دولت عثمانی به بندر طرابوزان فرستاده شد. ضمناً سلطان عثمانی به محمدگرای خان تاتار پسر دولتگرای خان تاتار، که مطیع آن دولت بود، فرمان داد که با سپاهیان تاتار از جانب دشت خزر و دربند به ولایت شروان برود و به مصطفی پاشا بپیوندد.
پس از رسیدن خبر حرکت مصطفی پاشا و حمله سپاه تاتار، شاه محمد خدابنده با مشاوره وزیر خویش میرزا سلمان جابری اصفهانی و دیگر امرای قزلباش، نامه ای صلح آمیز به مراد سوم نوشت و دلیل نقض پیمان آماسیه را پرسید ولی مأموران سپاه عثمانی، پیک را در مناطق مرزی دستگیر کرده و مانع رسیدن نامه به مراد سوم شدند.
مصطفی پاشا از راه ارزروم به ولایت قارص رفت و به تعمیر قلعه قارص مشغول شد در صورتی که یکی از مفاد عهدنامه آماسیه این بود که ولایت و قلعه قارص همیشه ویران بماند و طرفین به آباد کردن آنجا که منطقه بی طرفی میان ولایت چخور سعد ( ارمنستان ) از متصرفات ایران و ولایت ارزروم از ولایات عثمانی بود، نپردازند.
مصطفی پاشا از قارص وارد قفقاز شد و چون این خبر به قزوین رسید از سوی شاه محمد خدابنده به امیرخان موصلوی ترکمان ( بیگلربیگی آذربایجان ) ، امامقلی خان قاجار ( بیگلربیگی قره باغ ) و محمدخان تخماق استاجلو ( بیگلربیگی چخور سعد ) دستور داد که به اتفاق یکدیگر از پیشروی قشون عثمانی جلوگیری کنند. سواران اماقلی خان قاجار و محمدخان تخماق استاجلو برای دفع حمله ترکان عثمانی به هم پیوستند ولی امیرخان موصلوی ترکمان به دلیل دشمنی که مابین طوایف ترکمان و استاجلو بود به آن دو نفر کمک نکرد. اماقلی خان قاجار و محمدخان تخماق استاجلو با قشون اندکی که داشتند توانستند تا حدودی از پیشرفت پیش قراولان سپاه عثمانی جلوگیری کنند و بسیاری از سرداران ترک و کرد ارتش مصطفی پاشا را بکشند اما نهایتاً در تاریخ ۱۰ اوت ۱۵۷۸ و در نزدیکی قلعه چلدر ( شیطان قلعه ) از قشون لله پاشا ( مصطفی پاشا ) شکست خوردند و به دلیل عدم یکدلی میان سرداران قزلباش بسیاری از سران و سربازان سپاه ایران کشته شدند و مصطفی پاشا دو کله منار از کشتگان ایرانی بر پا کرد.
... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۵۷۸ مصطفی پاشا به قفقاز اردو کشید. مصطفی پاشا در روز ۲۶ صفر ۹۸۶ قمری برابر با ۵ مه ۱۵۷۸ از اسکوتاری به قصد ایران حرکت کرد. در میان راه از طریق یکی از اسیران ایرانی نامه ای به شاه محمد خدابنده فرستاد که «به امر سلطان مراد سوم، ۲۰ هزار سوار، ۶۰۰ توپ و ۶ هزار تفنگچی به ایران می آید تا انتقام برادر او شاه اسماعیل دوم را از کشندگان وی بستاند و همچنین از جانب سلطان عثمانی مأمور است که مسیحیان گرجستان را از دست حکام ستمکار ایران آزاد کند. »
در همین حال پنج کشتی بزرگ و دو کشتی کوچک نیز که حامل سرباز، توپخانه و جنگ افزار بود، از طرف دولت عثمانی به بندر طرابوزان فرستاده شد. ضمناً سلطان عثمانی به محمدگرای خان تاتار پسر دولتگرای خان تاتار، که مطیع آن دولت بود، فرمان داد که با سپاهیان تاتار از جانب دشت خزر و دربند به ولایت شروان برود و به مصطفی پاشا بپیوندد.
پس از رسیدن خبر حرکت مصطفی پاشا و حمله سپاه تاتار، شاه محمد خدابنده با مشاوره وزیر خویش میرزا سلمان جابری اصفهانی و دیگر امرای قزلباش، نامه ای صلح آمیز به مراد سوم نوشت و دلیل نقض پیمان آماسیه را پرسید ولی مأموران سپاه عثمانی، پیک را در مناطق مرزی دستگیر کرده و مانع رسیدن نامه به مراد سوم شدند.
مصطفی پاشا از راه ارزروم به ولایت قارص رفت و به تعمیر قلعه قارص مشغول شد در صورتی که یکی از مفاد عهدنامه آماسیه این بود که ولایت و قلعه قارص همیشه ویران بماند و طرفین به آباد کردن آنجا که منطقه بی طرفی میان ولایت چخور سعد ( ارمنستان ) از متصرفات ایران و ولایت ارزروم از ولایات عثمانی بود، نپردازند.
مصطفی پاشا از قارص وارد قفقاز شد و چون این خبر به قزوین رسید از سوی شاه محمد خدابنده به امیرخان موصلوی ترکمان ( بیگلربیگی آذربایجان ) ، امامقلی خان قاجار ( بیگلربیگی قره باغ ) و محمدخان تخماق استاجلو ( بیگلربیگی چخور سعد ) دستور داد که به اتفاق یکدیگر از پیشروی قشون عثمانی جلوگیری کنند. سواران اماقلی خان قاجار و محمدخان تخماق استاجلو برای دفع حمله ترکان عثمانی به هم پیوستند ولی امیرخان موصلوی ترکمان به دلیل دشمنی که مابین طوایف ترکمان و استاجلو بود به آن دو نفر کمک نکرد. اماقلی خان قاجار و محمدخان تخماق استاجلو با قشون اندکی که داشتند توانستند تا حدودی از پیشرفت پیش قراولان سپاه عثمانی جلوگیری کنند و بسیاری از سرداران ترک و کرد ارتش مصطفی پاشا را بکشند اما نهایتاً در تاریخ ۱۰ اوت ۱۵۷۸ و در نزدیکی قلعه چلدر ( شیطان قلعه ) از قشون لله پاشا ( مصطفی پاشا ) شکست خوردند و به دلیل عدم یکدلی میان سرداران قزلباش بسیاری از سران و سربازان سپاه ایران کشته شدند و مصطفی پاشا دو کله منار از کشتگان ایرانی بر پا کرد.
