نبرد میکال، یکی از دو جنگ اصلی که دومین تهاجم ایرانیان به یونان را در طول نبردهای یونانی - ایرانی پایان داد. این نبرد در حدود ۲۷ اوت ۴۷۹ پ. م در دامنهٔ کوه میکال بر روی ساحل لونیا در مقابل جزیره ساموس، بین اتحاد دولت شهرهای: یونانی اسپارت، آتن، کورنتس و شاهنشاهی ایران در زمان خشایارشا اتفاق افتاد. منبع اصلی مطالعه جنگ های یونانی - ایرانی و از جمله این جنگ، هرودوت مورخ یونان است که رویکردی کاملا داستانی دارد. طی جنگ های پیشین، حملهٔ نظامی ایرانیان به رهبری خشایارشا موفق به پیروزی در نبرد ترموپیل و …، و همچنین فتح تسالی و بوتیا و آتیکا شدند. با این حال، در درگیری نهایی سالامیس، نیروهای متحد دولت شهرهای یونان یک پیروزی غیرمنتظره به دست آوردند و از این طریق مانع از تسخیر پلوپونز شدند. پس از آن خشایارشا عقب نشینی کرد، اما قسمت قابل توجهی از ارتش خود را به فرماندهی مردونیه در یونان باقی گذاشت تا کار یونانی ها را در سال بعد به اتمام برساند.
... [مشاهده متن کامل]
در تابستان ۴۷۹ پیش از میلاد، یونانیان یک ارتش عظیم را گرد آوردند و برای مبارزه با مردونیه در نبرد پلاته راهپیمایی کردند. در همان زمان، ناوگان متحد به سماس رفت، جایی که بقایایی از نیروی دریایی ایران مستقر بودند. هخامنشیان، به دنبال اجتناب از یک جنگ، ناوگان خود را در زیر دامنه های میکال، و با حمایت نیروی زمینی ارتش هخامنشی، یک اردوگاه صخره ای ساختند. فرمانده یونانی تصمیم گرفت به جنگ هخامنشیان بپردازد و به این ترتیب تیراندازان ناوگان دریایی را فرود آورد. با وجود مقاومت شدید نیروی نظامی ایران، ولی سربازان زرهی یونان دوباره خود را در مبارزه برتر نشان دادند. در نهایت سربازان ایرانی را که به اردوگاه های خود فرار کرده بودند کاملاً شکست داده و یونانیان وابسته در ارتش ایران پراکنده شدند و اردوگاه مورد حمله قرار گرفت و تعداد زیادی از ایرانیان به صورت فجیعی کشته شدند. سپس کشتی های ایرانی اسیر شدند و سوختند، نابودی کامل نیروی دریایی ایران همراه با نابودی ارتش مردونیه در پلاته به طور قطعی تهاجم به یونان را پایان داد. بعد از پلاته و میکال، یونانیان متحد نسبت به ایرانیان حالت تهاجمی به خود گرفتند و مرحلهٔ جدیدی از جنگ های یونانی ایرانی را آغاز کردند. اگرچه میکال به هر صورت یک پیروزی قطعی بود اما به نظر نمی رسد که یک جنگ مهم همچون پیروزی آتنیان در نبرد ماراتن یا شکست یونانیان در نبرد ترموپیل تلقی شود.
... [مشاهده متن کامل]
در تابستان ۴۷۹ پیش از میلاد، یونانیان یک ارتش عظیم را گرد آوردند و برای مبارزه با مردونیه در نبرد پلاته راهپیمایی کردند. در همان زمان، ناوگان متحد به سماس رفت، جایی که بقایایی از نیروی دریایی ایران مستقر بودند. هخامنشیان، به دنبال اجتناب از یک جنگ، ناوگان خود را در زیر دامنه های میکال، و با حمایت نیروی زمینی ارتش هخامنشی، یک اردوگاه صخره ای ساختند. فرمانده یونانی تصمیم گرفت به جنگ هخامنشیان بپردازد و به این ترتیب تیراندازان ناوگان دریایی را فرود آورد. با وجود مقاومت شدید نیروی نظامی ایران، ولی سربازان زرهی یونان دوباره خود را در مبارزه برتر نشان دادند. در نهایت سربازان ایرانی را که به اردوگاه های خود فرار کرده بودند کاملاً شکست داده و یونانیان وابسته در ارتش ایران پراکنده شدند و اردوگاه مورد حمله قرار گرفت و تعداد زیادی از ایرانیان به صورت فجیعی کشته شدند. سپس کشتی های ایرانی اسیر شدند و سوختند، نابودی کامل نیروی دریایی ایران همراه با نابودی ارتش مردونیه در پلاته به طور قطعی تهاجم به یونان را پایان داد. بعد از پلاته و میکال، یونانیان متحد نسبت به ایرانیان حالت تهاجمی به خود گرفتند و مرحلهٔ جدیدی از جنگ های یونانی ایرانی را آغاز کردند. اگرچه میکال به هر صورت یک پیروزی قطعی بود اما به نظر نمی رسد که یک جنگ مهم همچون پیروزی آتنیان در نبرد ماراتن یا شکست یونانیان در نبرد ترموپیل تلقی شود.
