نبرد مگیدو (قرن پانزدهم پیش از میلاد). نبرد مگیدو در سده ۱۵ پ. م، جنگی بود میان امپراتوری مصر تحت فرماندهی فرعون تحوتموس سوم و یک ائتلاف کنعانی بزرگ تحت سرکردگی پادشاه کادش. [ ۲]
این نخستین نبردی می باشد که با جزئیاتی قابل اطمینان به ثبت رسیده است. همچنین نخستین کاربرد ثبت شده از کمان ترکیبی و نخستین جسد شماری نیز در مگیدو ( سرزمین پر میوه ) و در این نبرد انجام گرفت. [ ۳] تمامی جزئیات این نبرد از منابع مصری به دست می آید - که در وهله اول هیروگلیف نوشته های منقوش در تالار سالنامه در معبد آمون در کارناک و تبس ( لوکسور اقصر امروزی ) . این گزارش مصر باستان، تاریخ نبرد را ۲۱مین روز از نخستین ماه سومین فصل از سال ) بیست و سوم دوران پادشاهی تحوتموس سوم، عنوان می کند؛ بنابراین ادعا، ( گاهشماری میانه ) تاریخ این نبرد می بایست ۱۶ آوریل ۱۴۵۷ پ. م باشد. دیگر منابع این نبرد را در سال های ۱۴۸۲ پ. م یا ۱۴۷۹ پ. م ثبت کرده اند. نبرد مگیدو با پیروزی مصریان همراه بود و منجر به آشفتگی در نیروهای کنعانی شد، که به منظور حفظ امنیت خود به درون شهر مگیدو گریختند. پیامد این اقدام ایشان، محاصره درازمدت شهر مگیدو بود. با برقراری دوباره نفوذ مصر در شام، فرعون تحوتموس سوم دوران پادشاهی را آغاز نمود که در آن، امپراتوری مصر به بزرگترین گستره خود رسید.
در پایان دوران پادشاهی حتشپسوت، شهبانوی مصر، فرمانروایان محلی در همسایگی سوریه امروزی تلاش می کردند تا یوغ برتری مصر را براندازند. تحوتموس سوم، که در پی درگذشت نامادری اش حتشپسوت، فرعون شد، مجبور بود که بی درنگ با این شورش درگیر شود. کنعانیان با پادشاهی میتانی بر کرانه های فرات، متحد و همپیمان گشتند. نیروی اصلی و محرک در پشت این شورش، پادشاه کادش بود. استحکامات نیرومند کادش، امنیت او و شهر را نگاه می داشت. پادشاه مگیدو نیز با استحکامات توانمند برابری، به این اتحاد پیوست. اهمیت مگیدو همیشه در موقعیت جغرافیایی آن بود. این شهر در امتداد کناره جنوب باختری دره جزریل، درست آنسوی کوه کرمل و مدیترانه، واقع است. مگیدو از این موقعیت، بر مسیر تجاری اصلی میان مصر و میانرودان نظارت داشت.
تحوتموس فرصت را دریافت. اردوگاهی برپا کرد و در طی شب، نیروهایش را در نزدیکی دشمن آراست. آنها، صبح روز بعد، حمله کردند. امکان نداشت که پادشاه شگفت زده کادش بتواند خطوط مقدم خویش را به موقع بازگرداند، و برای نبرد آماده گردد. حتی اگر این کار را هم می کرد اما کمک زیادی به وی نمی نمود. نیروهای شورشی او روی زمین های بلند همجوار استحکامات شهر بودند. ارتش مصر با آرایشی شامل سه جناح سازماندهی می شد که هر دو جناح شورشیان را تهدید می کرد. فرعون، حمله را از مرکز آغاز کرد. ترکیبی از موقعیت و شمار، توانایی مانور عالی جناح چپ همراه با یک حمله جسورانه، اراده دشمن را در هم شکست؛ صفوف آنها بی درنگ از هم فروپاشید. آنها در نزدیکی شهر به درون آن گریخته، دروازه ها را پشت سر خود بستند. سربازان مصری به غارت اردوگاه دشمن پرداختند. آنها در طی غارت، ۹۲۴ ارابه و ۲۰۰ دست زره را تصرف کردند. بدبختانه برای مصری ها، در طی این آشفتگی، نیروهای پراکنده شورشی، دربرگیرنده پادشاهان کادش و مگیدو، توانستند دوباره به مدافعان درون شهر بپیوندند و مدافعان، آنها را از دیوار شهر بالا کشیدند؛ بنابراین، فرصت تصرف سریع شهر، از دست رفت. مصریان شهر را محاصره کردند. آنها نیروهایی را به سرتاسر سرزمین های شورشی فرستادند؛ شهر مگیدو مدت هفت ماه محاصره را تحمل نمود و سرانجام، سقوط کرد. ارتش فاتح، ۳۴۰ اسیر، ۲٫۰۴۱ مادیان، ۱۹۱ کره اسب، ۶ اسب نر، ۹۲۴ ارابه، ۲۰۰ دست زره، ۵۰۲ کمان، ۱٫۹۲۹ گاو، ۲۲٫۵۰۰ گوسپند، و زره سلطنتی، ارابه و دیرک چادر پادشاه مگیدو را به میهن خویش برده، از شهر و شهروندان آن، چشم پوشیدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین نخستین نبردی می باشد که با جزئیاتی قابل اطمینان به ثبت رسیده است. همچنین نخستین کاربرد ثبت شده از کمان ترکیبی و نخستین جسد شماری نیز در مگیدو ( سرزمین پر میوه ) و در این نبرد انجام گرفت. [ ۳] تمامی جزئیات این نبرد از منابع مصری به دست می آید - که در وهله اول هیروگلیف نوشته های منقوش در تالار سالنامه در معبد آمون در کارناک و تبس ( لوکسور اقصر امروزی ) . این گزارش مصر باستان، تاریخ نبرد را ۲۱مین روز از نخستین ماه سومین فصل از سال ) بیست و سوم دوران پادشاهی تحوتموس سوم، عنوان می کند؛ بنابراین ادعا، ( گاهشماری میانه ) تاریخ این نبرد می بایست ۱۶ آوریل ۱۴۵۷ پ. م باشد. دیگر منابع این نبرد را در سال های ۱۴۸۲ پ. م یا ۱۴۷۹ پ. م ثبت کرده اند. نبرد مگیدو با پیروزی مصریان همراه بود و منجر به آشفتگی در نیروهای کنعانی شد، که به منظور حفظ امنیت خود به درون شهر مگیدو گریختند. پیامد این اقدام ایشان، محاصره درازمدت شهر مگیدو بود. با برقراری دوباره نفوذ مصر در شام، فرعون تحوتموس سوم دوران پادشاهی را آغاز نمود که در آن، امپراتوری مصر به بزرگترین گستره خود رسید.
در پایان دوران پادشاهی حتشپسوت، شهبانوی مصر، فرمانروایان محلی در همسایگی سوریه امروزی تلاش می کردند تا یوغ برتری مصر را براندازند. تحوتموس سوم، که در پی درگذشت نامادری اش حتشپسوت، فرعون شد، مجبور بود که بی درنگ با این شورش درگیر شود. کنعانیان با پادشاهی میتانی بر کرانه های فرات، متحد و همپیمان گشتند. نیروی اصلی و محرک در پشت این شورش، پادشاه کادش بود. استحکامات نیرومند کادش، امنیت او و شهر را نگاه می داشت. پادشاه مگیدو نیز با استحکامات توانمند برابری، به این اتحاد پیوست. اهمیت مگیدو همیشه در موقعیت جغرافیایی آن بود. این شهر در امتداد کناره جنوب باختری دره جزریل، درست آنسوی کوه کرمل و مدیترانه، واقع است. مگیدو از این موقعیت، بر مسیر تجاری اصلی میان مصر و میانرودان نظارت داشت.
تحوتموس فرصت را دریافت. اردوگاهی برپا کرد و در طی شب، نیروهایش را در نزدیکی دشمن آراست. آنها، صبح روز بعد، حمله کردند. امکان نداشت که پادشاه شگفت زده کادش بتواند خطوط مقدم خویش را به موقع بازگرداند، و برای نبرد آماده گردد. حتی اگر این کار را هم می کرد اما کمک زیادی به وی نمی نمود. نیروهای شورشی او روی زمین های بلند همجوار استحکامات شهر بودند. ارتش مصر با آرایشی شامل سه جناح سازماندهی می شد که هر دو جناح شورشیان را تهدید می کرد. فرعون، حمله را از مرکز آغاز کرد. ترکیبی از موقعیت و شمار، توانایی مانور عالی جناح چپ همراه با یک حمله جسورانه، اراده دشمن را در هم شکست؛ صفوف آنها بی درنگ از هم فروپاشید. آنها در نزدیکی شهر به درون آن گریخته، دروازه ها را پشت سر خود بستند. سربازان مصری به غارت اردوگاه دشمن پرداختند. آنها در طی غارت، ۹۲۴ ارابه و ۲۰۰ دست زره را تصرف کردند. بدبختانه برای مصری ها، در طی این آشفتگی، نیروهای پراکنده شورشی، دربرگیرنده پادشاهان کادش و مگیدو، توانستند دوباره به مدافعان درون شهر بپیوندند و مدافعان، آنها را از دیوار شهر بالا کشیدند؛ بنابراین، فرصت تصرف سریع شهر، از دست رفت. مصریان شهر را محاصره کردند. آنها نیروهایی را به سرتاسر سرزمین های شورشی فرستادند؛ شهر مگیدو مدت هفت ماه محاصره را تحمل نمود و سرانجام، سقوط کرد. ارتش فاتح، ۳۴۰ اسیر، ۲٫۰۴۱ مادیان، ۱۹۱ کره اسب، ۶ اسب نر، ۹۲۴ ارابه، ۲۰۰ دست زره، ۵۰۲ کمان، ۱٫۹۲۹ گاو، ۲۲٫۵۰۰ گوسپند، و زره سلطنتی، ارابه و دیرک چادر پادشاه مگیدو را به میهن خویش برده، از شهر و شهروندان آن، چشم پوشیدند.
