نبرد فاکلند (آرژانتین و بریتانیا). نبرد فاکْلَند (۲)(Falklands War)
جنگ بین آرژانتین و بریتانیا بر سر اختلاف نظر در حاکمیت جزایر فاکلند که با حملۀ آرژانتین و اشغال این جزایر در ۲ آوریل ۱۹۸۲ آغاز شد. روز بعد از این حمله، شورای امنیت سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه ای از آرژانتین خواست که از جزایر فاکلند عقب نشینی کند و فوراً یک نیروی ضربتی بریتانیا به جزایر اعزام شد. بعد از درگیری شدیدی که بر اثر آن بیش از ۱۰۰۰ آرژانتینی و بریتانیایی جان خود را از دست دادند، ۱۲هزار سرباز آرژانتینی تسلیم شدند و در ۱۴ـ۱۵ ژوئن ۱۹۸۲ این جزایر مجدداً تحت حاکمیت بریتانیا درآمد.
جنگ بین آرژانتین و بریتانیا بر سر اختلاف نظر در حاکمیت جزایر فاکلند که با حملۀ آرژانتین و اشغال این جزایر در ۲ آوریل ۱۹۸۲ آغاز شد. روز بعد از این حمله، شورای امنیت سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه ای از آرژانتین خواست که از جزایر فاکلند عقب نشینی کند و فوراً یک نیروی ضربتی بریتانیا به جزایر اعزام شد. بعد از درگیری شدیدی که بر اثر آن بیش از ۱۰۰۰ آرژانتینی و بریتانیایی جان خود را از دست دادند، ۱۲هزار سرباز آرژانتینی تسلیم شدند و در ۱۴ـ۱۵ ژوئن ۱۹۸۲ این جزایر مجدداً تحت حاکمیت بریتانیا درآمد.
wikijoo: نبرد_فاکلند_(آرژانتین_و_بریتانیا)
نبرد فاکلند (بریتانیا و آلمان). نبرد فاکْلَند (۱)(Battle of Falkland Islands)
در جنگ جهانی اول، پیروزی نیروی دریایی بریتانیا (تحت فرماندهی دریاسالار سر فردریک استوردی) بر نیروهای آلمان به فرماندهی دریاسالار ماکسیمیلیان فون اشپه در ۸ دسامبر ۱۹۱۴. فون اشپه ضمن عبور به سمت دماغۀ امید نیک و قبل از مبادرت به تحریک بوئرهای ناراضی در افریقای جنوبی تصمیم گرفت جزیرۀ فاکلند را بمباران کند، اما چون در خارج از فالکلند نیز از قبل تعدادی نیروی انگلیسی بود، خود را در دام آنان گرفتار دید و وقتی که درصدد فرار برآمد، انگلیسی ها او را تعقیب کردند و در نبردی که رخ داد، ناوگان جنگی فون اشپه با ۲,۱۰۰ کشته از خدمۀ کشتی خود، کاملاً نابود شد. بعد از شکست بریتانیا در کورونل، دریاسالار سر جان فیشر ناوگانی قدرتمند مرکب از دو ناو جنگی، پنج رزم ناو دیگر، و دو کشتی مسلح، به فرماندهی دریاسالار استوردی، به اطلس جنوبی اعزام کرد. آنان در ۷ دسامبر ۱۹۱۴ به جزایر فاکلند رسیدند و به هم ملحق شدند. رزم ناو قدیمی «کانوپوس»، که به توپ های دوازده اینچی مسلح بود و از قبل در منطقه قرار داشت، به منزلۀ آتش بار دفاعی شناور برای آن جزایر عمل می کرد. فون اشپه در ۸ دسامبر به فاکلند رسید و ناو «گنایزناو» را برای بمباران جزایر فرستاد. کانوپوس این ناو را زیر آتش خود قرار داد و گنایزناو با هراس از این گمان که با دفاع ساحلی با قدرتی ناشناخته مواجه است، برگشت و از محل دور شد. فون اشپه در بالای خط ساحلی استتار شده، دکل های سه پایۀ رزم ناوهای بریتانیا را مشاهده کرد و متوجه شد که در تله افتاده است. ناوگان جنگی او با حداکثر سرعت به سمت شرق رهسپار شد، اما نیروی آمادۀ پیکار بریتانیا نیز با سرعت بسیاری به تعقیب آنان پرداخت. نبرد از ساعت َ۱۲:۵۱ ظهر تا ساعت َ۴:۱۷ بعدازظهر طول کشید. ناو «شارنهورست» با آتش توپ های کشتی های بریتانیا غرق شد و در ساعت َ۵:۵۵ عصر بدنۀ ناو «گنایزناو» به شدت آسیب دید و با بیش از ۸۰۰ خدمه به قعر آب فرو رفت. دو کشتی دیگر آلمانی نیز غرق شدند و یک کشتی فرار کرد که کمی بعد محاصره و غرق شد. بعضی از کشتی های انگلستان نیز خسارت دید، اما هیچ کشتی غرق نشد و میزان تلفات فقط پنج کشته و شانزده مجروح بود.
در جنگ جهانی اول، پیروزی نیروی دریایی بریتانیا (تحت فرماندهی دریاسالار سر فردریک استوردی) بر نیروهای آلمان به فرماندهی دریاسالار ماکسیمیلیان فون اشپه در ۸ دسامبر ۱۹۱۴. فون اشپه ضمن عبور به سمت دماغۀ امید نیک و قبل از مبادرت به تحریک بوئرهای ناراضی در افریقای جنوبی تصمیم گرفت جزیرۀ فاکلند را بمباران کند، اما چون در خارج از فالکلند نیز از قبل تعدادی نیروی انگلیسی بود، خود را در دام آنان گرفتار دید و وقتی که درصدد فرار برآمد، انگلیسی ها او را تعقیب کردند و در نبردی که رخ داد، ناوگان جنگی فون اشپه با ۲,۱۰۰ کشته از خدمۀ کشتی خود، کاملاً نابود شد. بعد از شکست بریتانیا در کورونل، دریاسالار سر جان فیشر ناوگانی قدرتمند مرکب از دو ناو جنگی، پنج رزم ناو دیگر، و دو کشتی مسلح، به فرماندهی دریاسالار استوردی، به اطلس جنوبی اعزام کرد. آنان در ۷ دسامبر ۱۹۱۴ به جزایر فاکلند رسیدند و به هم ملحق شدند. رزم ناو قدیمی «کانوپوس»، که به توپ های دوازده اینچی مسلح بود و از قبل در منطقه قرار داشت، به منزلۀ آتش بار دفاعی شناور برای آن جزایر عمل می کرد. فون اشپه در ۸ دسامبر به فاکلند رسید و ناو «گنایزناو» را برای بمباران جزایر فرستاد. کانوپوس این ناو را زیر آتش خود قرار داد و گنایزناو با هراس از این گمان که با دفاع ساحلی با قدرتی ناشناخته مواجه است، برگشت و از محل دور شد. فون اشپه در بالای خط ساحلی استتار شده، دکل های سه پایۀ رزم ناوهای بریتانیا را مشاهده کرد و متوجه شد که در تله افتاده است. ناوگان جنگی او با حداکثر سرعت به سمت شرق رهسپار شد، اما نیروی آمادۀ پیکار بریتانیا نیز با سرعت بسیاری به تعقیب آنان پرداخت. نبرد از ساعت َ۱۲:۵۱ ظهر تا ساعت َ۴:۱۷ بعدازظهر طول کشید. ناو «شارنهورست» با آتش توپ های کشتی های بریتانیا غرق شد و در ساعت َ۵:۵۵ عصر بدنۀ ناو «گنایزناو» به شدت آسیب دید و با بیش از ۸۰۰ خدمه به قعر آب فرو رفت. دو کشتی دیگر آلمانی نیز غرق شدند و یک کشتی فرار کرد که کمی بعد محاصره و غرق شد. بعضی از کشتی های انگلستان نیز خسارت دید، اما هیچ کشتی غرق نشد و میزان تلفات فقط پنج کشته و شانزده مجروح بود.
wikijoo: نبرد_فاکلند_(بریتانیا_و_آلمان)