نبرد عین جالوت

نبرد عین جالوت نقطه پایانی تصرفات مغول ها بود و این نخستین باری بود که توسعه تصرفات سپاه مغول در نتیجه جنگ با قوای محلی برای همیشه در منطقه ای متوقف شده و پس رانده شد.
در صبح روز جمعه، ۲۶ رمضان سال ۶۵۸ مصادف با ۱۲۶۰ میلادی، دو لشکر در مکانی به نام عین جالوت با هم برخورد کردند و جنگ سختی میان آن ها درگرفت. پس از مدتی از شروع جنگ، لشکر مغول، ارتفاعات جبهه را تصرف کرده که این امر سبب شد تا ستون چپ لشکر مغول به راحتی بتواند بر قسمت راست سپاه مسلمانان یورش ببرد. این یورش سبب شد تا سپاه مسلمانان از هم بپاشد و نزدیک بود تا آخرین امید مسلمانان در برابر مغول بر باد برود و با شکست سپاه قطز، جهان به ورطهٔ نابودی کشیده شود که ناگهان سیف الدین قطز از بالای اسب به پایین آمده و کلاه خود خود را بر زمین کوبید. با صدای بلند فریاد برآورد: وا اسلاماه وا اسلاماه
پس همهٔ کسانی که صدای فریاد او را شنیدند، اطراف او را فرا گرفتند و با تمام قدرت بر لشکر مغول هجوم برده و توان آن ها را برهم زدند و آن ها را به عقب راندند. از خوش اقبالی مسلمانان در این هجوم، کتبغا فرماندهٔ لشکر مغول کشته شد و مغولان به سمت شمال عقب نشینی کردند. مغولان بار دیگر صفوف لشکر خود را منظم کردند اما سیف الدین قطز آن ها را دنبال کرده و پس از ساعت ها جنگ و درگیری بین دو طرف، بالاخره مسلمانان پیروزی خود را قطعی کردند و مغولان برای اولین بار در تاریخ خود، جام بزرگ ترین شکست خود را که منجر به شکست های بعدی آن ها شد، سر کشیدند. در این هنگام سیف الدین قظز از بالای اسب، پایین آمده و برای تشکر از پروردگارش، پیشانی را بر خاک نهاده و سجدهٔ شکر به جا آورد.
در جنگ های پس از عین جالوت، سپاه ممالیک به فرماندهی سیف الدین قطز و بیبرس، به بیرون کردن سریع مغولان از شهرهای مختلف شام پرداختند و دمشق و حلب را از آن ها پس گرفتند و لشکریان مغول از شهرهای شام خارج شدند.
هرچند که جنگ عین جالوت، پایان کار مغول نبود اما شروعی شد برای شکست های بعدی آن ها که توسط ملک الظاهر بیبرس بعد از قطز ادامه یافت. اهمیت نبرد عین جالوت به فرماندهی سیف الدین قطز در این است که این جنگ، خط قرمز و پایان دهندهٔ هجوم ها و پیروزی های مغول علیه دولت های اسلامی بود که تر و خشک را با هم نابود کرده بود.