نبرد شیرویاما ( به ژاپنی: 城山の戦い Shiroyama no tatakai ) نبردی بود که در ۲۷ سپتامبر سال ۱۸۷۷ در کاگوشیمای ژاپن درگرفت. [ ۳] شیرویاما آخرین نبرد از شورش ساتسوما بود. در این نبرد سامورایی های تحت فرماندهی سایگو تاکاموری درحالی که که تعدادشان بسیار کمتر بود، در آخرین موضع خود در برابر ارتش امپراتوری ژاپن تحت فرماندهی ژنرال یاماگاتا آریتومو و کاوامورا سومی یوشی جنگیدند. این نبرد منجر به نابودی ارتش سایگو و همچنین مرگ وی در اثر خودکشی شد.
پس از شکست سپاهیان سامورایی سایگو تاکاموری در محاصره قلعه کوماموتو و در جنگ های دیگر در مرکز کیوشو، بقایای باقی مانده از سپاه سامورایی هایی که هنوز وفادار به سایگو تاکاموری باقی مانده بودند، به سوی ساتسوما بازگشتند و تپه شیرویاما را که مشرف به کاگوشیما بود را در ۱ سپتامبر ۱۸۷۷ تصرف کردند.
نیروهای ارتش امپراتوری تحت فرماندهی ژنرال یاماگاتا آریتومو و دریاسالار کاوامورا سومی یوشی به زودی پس از آن شروع به ورود به منطقه کردند، و شورشیان را تحت محاصره قرار دادند. پس از تلفات جنگی و فرار سامورایی ها، تنها حدود ۵۰۰ سامورایی در جبهه سایگو تاکاموری از بیش از ۲۰٬۰۰۰ نفر باقی مانده بود، و این کاهش نیرو تنها در طی شش هفته از شکست محاصره قلعه کوماموتو رخ داده بود.
ژنرال یاماگاتا آریتومو با وجود همراه داشتن ۳۰٬۰۰۰ سرباز، [ ۱] هرچند که بسیار بیشتر از سایگو نیرو داشت، زمان خود را برای ساختن یک سری از استحکامات برای محاصره سایگو و به وجود آوردن هر فرصتی برای شکست سایگو مصرف می کرد، علاوه بر این وی درخواست پنج کشتی جنگی برای بمباران شورشیان و کاهش دفاع آن ها کرده بود. برنامه ریزی وی برای حمله از همه طرف بود و در تلاش برای جلوگیری از فرار سامورایی ها تمامی راه های فرار را بر روی آن ها بسته بود. [ ۳] سایگو از مواضع خود با تفنگ فتیله ای و چند قطعه توپ دفاع می کرد، و توپ هایی که با استفاده از آب کردن مجسمه های فلزی تهیه شده بودند. درمان مجروحان نیز تنها با یک اره نجاری انجام می شد. [ ۳]
پس از انجام شلیک با توپخانه، شبانه سربازان یاماگاتا حمله به مواضع سایگو را آغاز کردند. پس از گلوله باران سنگین، افراد ارتش امپراتوری درحالی که برای مبارزه با شمشیر آموزش ندیده بودند، مجبور شدند با سامورایی از نزدیک بجنگند. فقط در طی چند دقیقه، خطوط سازمان یافته سپاه امپراتوری دچار هرج و مرج شد و شمشیربازان سامورایی بسیار ماهر در کنجوتسو در برابر ارتش توانستند به برتری دست پیدا کنند. اما ین پیروزی تنها برای مدت کوتاهی بود و سربازان سایگو به علت کمی نفرات مجبور به شکست شدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از شکست سپاهیان سامورایی سایگو تاکاموری در محاصره قلعه کوماموتو و در جنگ های دیگر در مرکز کیوشو، بقایای باقی مانده از سپاه سامورایی هایی که هنوز وفادار به سایگو تاکاموری باقی مانده بودند، به سوی ساتسوما بازگشتند و تپه شیرویاما را که مشرف به کاگوشیما بود را در ۱ سپتامبر ۱۸۷۷ تصرف کردند.
نیروهای ارتش امپراتوری تحت فرماندهی ژنرال یاماگاتا آریتومو و دریاسالار کاوامورا سومی یوشی به زودی پس از آن شروع به ورود به منطقه کردند، و شورشیان را تحت محاصره قرار دادند. پس از تلفات جنگی و فرار سامورایی ها، تنها حدود ۵۰۰ سامورایی در جبهه سایگو تاکاموری از بیش از ۲۰٬۰۰۰ نفر باقی مانده بود، و این کاهش نیرو تنها در طی شش هفته از شکست محاصره قلعه کوماموتو رخ داده بود.
ژنرال یاماگاتا آریتومو با وجود همراه داشتن ۳۰٬۰۰۰ سرباز، [ ۱] هرچند که بسیار بیشتر از سایگو نیرو داشت، زمان خود را برای ساختن یک سری از استحکامات برای محاصره سایگو و به وجود آوردن هر فرصتی برای شکست سایگو مصرف می کرد، علاوه بر این وی درخواست پنج کشتی جنگی برای بمباران شورشیان و کاهش دفاع آن ها کرده بود. برنامه ریزی وی برای حمله از همه طرف بود و در تلاش برای جلوگیری از فرار سامورایی ها تمامی راه های فرار را بر روی آن ها بسته بود. [ ۳] سایگو از مواضع خود با تفنگ فتیله ای و چند قطعه توپ دفاع می کرد، و توپ هایی که با استفاده از آب کردن مجسمه های فلزی تهیه شده بودند. درمان مجروحان نیز تنها با یک اره نجاری انجام می شد. [ ۳]
پس از انجام شلیک با توپخانه، شبانه سربازان یاماگاتا حمله به مواضع سایگو را آغاز کردند. پس از گلوله باران سنگین، افراد ارتش امپراتوری درحالی که برای مبارزه با شمشیر آموزش ندیده بودند، مجبور شدند با سامورایی از نزدیک بجنگند. فقط در طی چند دقیقه، خطوط سازمان یافته سپاه امپراتوری دچار هرج و مرج شد و شمشیربازان سامورایی بسیار ماهر در کنجوتسو در برابر ارتش توانستند به برتری دست پیدا کنند. اما ین پیروزی تنها برای مدت کوتاهی بود و سربازان سایگو به علت کمی نفرات مجبور به شکست شدند.
wiki: نبرد شیرویاما