نبرد شایلو ( انگلیسی: Battle of Shiloh ) همچنین شناخته شده با عنوان دیگر؛ نبرد پیتزبورگ لندینگ، نبردی است مربوط به جبهه غربی در جنگ داخلی آمریکا که در تاریخ ۶ تا ۷ آوریل سال ۱۸۶۲ به وقوع پیوست. ارتش اتحادیه ایالات متحده، تحت هدایت میجر یولیسیز سایمن گرانت با عبور از طریق رود تنسی و گذر از قلب تنسی، ضمن رسیدن به پترزبورگ لندینگ، اقدام به ساخت استحکامات در بخش غربی رود تنسی نمود. ارتش میسی سیپی موتلفه، به رهبری میجر آلبرت سیدنی جانستون و فرمانده دوم، پی. جی. تی. بوریگارد با یک هجوم غافلگیرانه از طریق پایگاه خود در کرینت، میسی سیپی قصد متلاشی کردن ارتش اتحادیه را داشتند. جانستون در این یورش به شدت مجروح و پس از وی، بوریگارد فرماندهی مستقیم ارتش را به دست گرفت. بوریگارد تصمیم گرفت که بر شدت فشار از طریق حمله شبانه تا سپیده دم روز بعد بیفزاید. بعد از یک شبانه روز، بخشی از نیروهای هنگ پیاده شمالی و سه هنگ دیگر از ارتش اوهایو به فرماندهی میجر ژنرال دون کارلوس بوئل، با پیوستن به گرانت، عملاً باعث تقویت ارتش گرانت و قوای اتحادیه گردیدند. نیروهای اتحادیه، در سپیده دم صبح روز بعد با یک ضدحمله غیرمنتظره، تمام دستاوردهای روزهای گذشتهٔ ارتش موتلفه را از بین بردند.
در روز ششم آوریل و اولین روز نبرد، ارتش موتلفه قصد داشت تا مواضع دفاعی اتحادیه را از رودخانه دور نموده و به سمت باتلاق های «اول کریک» در سمت غرب هدایت نماید. جانستون امیدوار بود تا بتواند ارتش گرانت را تا قبل از ورود غیرقابل پیش بینی ارتش اوهایو شکست دهد. خطوط جنگی ارتش موتلفه در طول نبرد دچار اشتباهات فاحشی گردید و سربازان گرانت با حرکت از سمت شمال شرقی به موازات پترزبورگ لندینگ رسیدند. هنگ های سرتیپ بنیامین پرنتیس و ویلیام هروی لیم والاس در کنار جادهٔ باتلاقی و در منطقه ای که با عنوان هورنست نست شناخته گردید، در حال ابتیاع زمان لازم برای رسیدن باقیماندهٔ خطوط ارتش اتحادیه بودند تا بتوانند از این خطوط، در قبال آتش مستقیم توپخانه موتلفه محافظت نمایند. هنگامی که موقعیت این هنگ ها تحت فشار فزاینده به خطر افتاد، والاس نیز مجروح و گروه بسیاری از سربازان هنگ وی محاصره و در نهایت تسلیم شدند. جانستون در حالی که هدایت یک یورش و شارژ را بر عهده داشت، با اصابت گلوله ای به پایش مجروح و در اثر شدت خونریزی درگذشت. بوریگارد اذعان داشت که ارتش وی چگونه بر اثر اعمال فشارهای روزانه مستهلک و فرسوده گردید و تصمیم گرفت که همان شب مواضع جبهه مقابلش را مورد تهاجم قرار دهد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر روز ششم آوریل و اولین روز نبرد، ارتش موتلفه قصد داشت تا مواضع دفاعی اتحادیه را از رودخانه دور نموده و به سمت باتلاق های «اول کریک» در سمت غرب هدایت نماید. جانستون امیدوار بود تا بتواند ارتش گرانت را تا قبل از ورود غیرقابل پیش بینی ارتش اوهایو شکست دهد. خطوط جنگی ارتش موتلفه در طول نبرد دچار اشتباهات فاحشی گردید و سربازان گرانت با حرکت از سمت شمال شرقی به موازات پترزبورگ لندینگ رسیدند. هنگ های سرتیپ بنیامین پرنتیس و ویلیام هروی لیم والاس در کنار جادهٔ باتلاقی و در منطقه ای که با عنوان هورنست نست شناخته گردید، در حال ابتیاع زمان لازم برای رسیدن باقیماندهٔ خطوط ارتش اتحادیه بودند تا بتوانند از این خطوط، در قبال آتش مستقیم توپخانه موتلفه محافظت نمایند. هنگامی که موقعیت این هنگ ها تحت فشار فزاینده به خطر افتاد، والاس نیز مجروح و گروه بسیاری از سربازان هنگ وی محاصره و در نهایت تسلیم شدند. جانستون در حالی که هدایت یک یورش و شارژ را بر عهده داشت، با اصابت گلوله ای به پایش مجروح و در اثر شدت خونریزی درگذشت. بوریگارد اذعان داشت که ارتش وی چگونه بر اثر اعمال فشارهای روزانه مستهلک و فرسوده گردید و تصمیم گرفت که همان شب مواضع جبهه مقابلش را مورد تهاجم قرار دهد.
wiki: نبرد شایلو