نبرد روستوف (۱۹۴۱). نبرد روستوف نبردی در جبهه شرقی جنگ جهانی دوم بود میان ورماخت و ارتش سرخ رخ داد. در جریان این نبرد شهر روستوف - نا - دونو ابتدا به تصرف آلمانی ها درآمد اما با ضدحمله نیروهای شوروی، این شهر مجدداً پس گرفته شد.
درحالی۲که نبرد کی یف همچنان در جریان بود، اواخر ماه سپتامبر سال ۱۹۴۱، ارتش های نهم و هجدهم شوروی اقدام به ضدحمله بین سر پل بریسلاو و ملیتوپول علیه پشت ارتش یازدهم ورماخت که قصد ورود ورود به شبه جزیره کریمه را داشت، کردند. سپهبد اریش فون مانشتاین، فرمانده ارتش یازدهم ورماخت، به نحوی توانست اوضاع را مدیریت کند. در این حال گروه زرهی ۱ ورماخت تحت امر ارتشبد ایوالت فون کلایسن، در حهت آماده سازی برای ادامه حرکت به سمت شرف، نیروهای خود را در گذرگاه دنیپروپتروفسک بر رود دنیپر گردآورد. آلمانی ها با بهره گیری فرصت پدید آمده برای محاصره نیروهای دشمن، رو به جنوب آوردند. سپاه ۱۴ موتوریزه ورماخت از گذرگاه پتریکوفکا و سپاه ۳ موتوریزه آن از گذرگاه دنیپروپتروفسک رو به جنوب به پشت سر ارتش های نهم و هجدهم شوروی یورش بردند. گروه زرهی ۱ روز ۱ اکتبر زاپوروژه را تصرف کرد. فرماندهی عالی شوروی با دریافت خطر متوجه به دو ارتش خود، روز بعد سعی کرد آن ها را عقب بکشد. با این حال روز ۷ اکتبر نیروهای فون مانشتاین و فون کلایست در نزدیکی اوسیپنکو به یکدیگر متصل شدند و این دو ارتش را به دام انداختند. پس از پاکسازی منطقه در محاصره حدود بیش از صدهزار نفر از قوای شوروی به اسارت آلمانی ها درآمدند. بدین شکل راه ورماخت به سمت دونباس و روستوف - نا - دونو باز شد. [ ۱]
به هر صورت مشکلات تدارکاتی و بارندگی شدید سرعت ادامه حرکت آلمانی ها را کاهش داد. در این زمان نزدیک ترین سر ریل تدارکاتی ورماخت در پرفومایسک، حدود ۴۰۰ کیلومتر پشت خط مقدم، بود. برای افزایش تحرک پذیری گروه زرهی ۱، کامیون هایی از سایر یگان های گروه ارتش جنوب ورماخت گرد آمد. به هر شکل، سپاه ۳ موتوریزه تا روز ۱۱ اکتبر خود را به تاگانروگ در کرانه رود میوس رساند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدرحالی۲که نبرد کی یف همچنان در جریان بود، اواخر ماه سپتامبر سال ۱۹۴۱، ارتش های نهم و هجدهم شوروی اقدام به ضدحمله بین سر پل بریسلاو و ملیتوپول علیه پشت ارتش یازدهم ورماخت که قصد ورود ورود به شبه جزیره کریمه را داشت، کردند. سپهبد اریش فون مانشتاین، فرمانده ارتش یازدهم ورماخت، به نحوی توانست اوضاع را مدیریت کند. در این حال گروه زرهی ۱ ورماخت تحت امر ارتشبد ایوالت فون کلایسن، در حهت آماده سازی برای ادامه حرکت به سمت شرف، نیروهای خود را در گذرگاه دنیپروپتروفسک بر رود دنیپر گردآورد. آلمانی ها با بهره گیری فرصت پدید آمده برای محاصره نیروهای دشمن، رو به جنوب آوردند. سپاه ۱۴ موتوریزه ورماخت از گذرگاه پتریکوفکا و سپاه ۳ موتوریزه آن از گذرگاه دنیپروپتروفسک رو به جنوب به پشت سر ارتش های نهم و هجدهم شوروی یورش بردند. گروه زرهی ۱ روز ۱ اکتبر زاپوروژه را تصرف کرد. فرماندهی عالی شوروی با دریافت خطر متوجه به دو ارتش خود، روز بعد سعی کرد آن ها را عقب بکشد. با این حال روز ۷ اکتبر نیروهای فون مانشتاین و فون کلایست در نزدیکی اوسیپنکو به یکدیگر متصل شدند و این دو ارتش را به دام انداختند. پس از پاکسازی منطقه در محاصره حدود بیش از صدهزار نفر از قوای شوروی به اسارت آلمانی ها درآمدند. بدین شکل راه ورماخت به سمت دونباس و روستوف - نا - دونو باز شد. [ ۱]
به هر صورت مشکلات تدارکاتی و بارندگی شدید سرعت ادامه حرکت آلمانی ها را کاهش داد. در این زمان نزدیک ترین سر ریل تدارکاتی ورماخت در پرفومایسک، حدود ۴۰۰ کیلومتر پشت خط مقدم، بود. برای افزایش تحرک پذیری گروه زرهی ۱، کامیون هایی از سایر یگان های گروه ارتش جنوب ورماخت گرد آمد. به هر شکل، سپاه ۳ موتوریزه تا روز ۱۱ اکتبر خود را به تاگانروگ در کرانه رود میوس رساند. [ ۱]
wiki: نبرد روستوف (۱۹۴۱)