نبرد حفره شیطان که به اسم قتل عام حفره شیطان نیز نام برده می شود، در حومه دره نیاگارا در ایالت نیویورک کنونی در ۱۴ سپتامبر ۱۷۶۳، بین یک یگان از هنگ ۸۰ بریتانیایی سبک پای مسلح و حدود ۳۰۰جنگجوی سنکا در جریان جنگید. شورش پونتیاک ( ۱۷۶۳–۱۷۶۶ ) . جنگجویان سنکا ۸۱سرباز انگلیسی را کشتند و ۸ نفر را زخمی نمودند پیش از آنکه انگلیسی ها موفق به عقب نشینی شوند.
... [مشاهده متن کامل]
در روزهای نخست سال ۱۷۵۷، سنکا در منطقه آبشار نیاگارا به فرانسوی ها در مورد از دست دادن کنترل باربری طولانی در راستای محلی از رودخانه نیاگارا، شکایت کرده بود، که بازرکان های فرانسوی در تلاش برای توسعه واگن ها بودند. آنان از تلاش اروپایی ها برای تسلط بر قلمرو سنتی آنها و آواره کردن آنان از کارشان ناراحت بودند.
بعد از جنگ ۷ ساله، انگلیسی ها این محلی را در حومه دریاچه های گسترده تصرف نمودند. جان استدمن مسیر پیشین باربری را بهبود بخشید تا بتواند گاو و واگن را در خود جای دهد و تیم ها و محافظان را برای حمل کالا استخدام نمود. قبل از این، بیش از ۳۰۰مرد سنکا به نام باربر در آنچه که آنان به نام باربری خود فکر می کردند، کار می کردند.
نارضایتی در بین بسیاری از قبیله های بومی آمریکا در محل دریاچه های بزرگ، که می خواستند مستعمره نشینان مجلی را پیش از تجاوز بیشتر به سرزمین های آنان بیرون نمایند، گسترش داد. در شورش پونتیاک، که در سال ۱۷۶۳ شروع شد، چندین تیره در دریاچه های بزرگ و محله شمال غربی در تشکیل یک کنفدراسیون پان تیره ای برای مقابله با کنترل بریتانیا بر حومه همکاری نمودند. در مستعمره نیویورک، سر ویلیام جانسون، سرپرست امور سرخپوستان، مدتها از رفتار منصفانه با بومی های آمریکا حمایت کرده بود، اما فقط تا حدی موفق بود. وی نوشت: «مردم ما به طور مجموع برای حفظ دوستی با هندی ها خوش حساب نیستند. آنان کسانی را که در صلح هستند و از ملاقات آنان در جنگ حراص دارند، تحقیر می نمایند. »
در ۱۴ سپتامبر ۱۷۶۳، یک گروه گسترده سنکا متشکل از ۳۰۰تا ۵۰۰جنگجو به یک قطار واگن و اسکورت مسلح آن که در راهفورت شلوسر به قلعه نیاگارا بود، در حین عبور از حفره شیطان، محلی که به دلیل زمین های سختش مشهور است، کمین نمودند. یک قسمت از راه در یک مکان پر درخت با یک دره عمیق در دو مسیربود. در آن محل جنگجوها سنکا به قطار واگن حمله نمودند. مهمانی اسکورت و اعضای تیم، به رهبری استاد پورتر جان استدمن، کاملاً غافلگیر شدند. حیوانات به همراه واگن ها و رانندگان خود به ازدحام وارد شدند یا به داخل دره رانده شدند. سنکا برای نبرد از نزدیک وارد شد و آتش تفنگ را بی فایده ساخت و تنها سه نفر از گروه ۲۴نفره ( از جمله استدمن ) موفق شدند برای کمک به فورت شلوسر فرار کنند.
... [مشاهده متن کامل]
در روزهای نخست سال ۱۷۵۷، سنکا در منطقه آبشار نیاگارا به فرانسوی ها در مورد از دست دادن کنترل باربری طولانی در راستای محلی از رودخانه نیاگارا، شکایت کرده بود، که بازرکان های فرانسوی در تلاش برای توسعه واگن ها بودند. آنان از تلاش اروپایی ها برای تسلط بر قلمرو سنتی آنها و آواره کردن آنان از کارشان ناراحت بودند.
بعد از جنگ ۷ ساله، انگلیسی ها این محلی را در حومه دریاچه های گسترده تصرف نمودند. جان استدمن مسیر پیشین باربری را بهبود بخشید تا بتواند گاو و واگن را در خود جای دهد و تیم ها و محافظان را برای حمل کالا استخدام نمود. قبل از این، بیش از ۳۰۰مرد سنکا به نام باربر در آنچه که آنان به نام باربری خود فکر می کردند، کار می کردند.
نارضایتی در بین بسیاری از قبیله های بومی آمریکا در محل دریاچه های بزرگ، که می خواستند مستعمره نشینان مجلی را پیش از تجاوز بیشتر به سرزمین های آنان بیرون نمایند، گسترش داد. در شورش پونتیاک، که در سال ۱۷۶۳ شروع شد، چندین تیره در دریاچه های بزرگ و محله شمال غربی در تشکیل یک کنفدراسیون پان تیره ای برای مقابله با کنترل بریتانیا بر حومه همکاری نمودند. در مستعمره نیویورک، سر ویلیام جانسون، سرپرست امور سرخپوستان، مدتها از رفتار منصفانه با بومی های آمریکا حمایت کرده بود، اما فقط تا حدی موفق بود. وی نوشت: «مردم ما به طور مجموع برای حفظ دوستی با هندی ها خوش حساب نیستند. آنان کسانی را که در صلح هستند و از ملاقات آنان در جنگ حراص دارند، تحقیر می نمایند. »
در ۱۴ سپتامبر ۱۷۶۳، یک گروه گسترده سنکا متشکل از ۳۰۰تا ۵۰۰جنگجو به یک قطار واگن و اسکورت مسلح آن که در راهفورت شلوسر به قلعه نیاگارا بود، در حین عبور از حفره شیطان، محلی که به دلیل زمین های سختش مشهور است، کمین نمودند. یک قسمت از راه در یک مکان پر درخت با یک دره عمیق در دو مسیربود. در آن محل جنگجوها سنکا به قطار واگن حمله نمودند. مهمانی اسکورت و اعضای تیم، به رهبری استاد پورتر جان استدمن، کاملاً غافلگیر شدند. حیوانات به همراه واگن ها و رانندگان خود به ازدحام وارد شدند یا به داخل دره رانده شدند. سنکا برای نبرد از نزدیک وارد شد و آتش تفنگ را بی فایده ساخت و تنها سه نفر از گروه ۲۴نفره ( از جمله استدمن ) موفق شدند برای کمک به فورت شلوسر فرار کنند.
