جلالک مار پرچین نام نبردی سرنوشت ساز در تاریخ طبرستان بود. در این نبرد دو متحد سابق، چلاویان و سادات مرعشی، به مبارزه علیه یکدیگر پرداختند و با پیروزی نهایی میربزرگ در این جنگ، حکومت چلاویان پایان یافت و مرعشیان جای آن را گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
قوام الدین زمانی به طبرستان آمد که هم زمان بود با به حکومت رسیدن کیا افراسیاب چلاوی، که پسرش به تازگی فخرالدوله حسن از باوندیان را به قتل رسانده بود. افراسیاب از روی مصلحت مرید قوام الدین گردید زیرا که نفوذ میربزرگ به حدی بود که افراسیاب می توانست از نفوذ و اعتبار وی استفاده کند. این روند تا جایی کشیده شد که قوام الدین حتی به یکی از پسران کیا افراسیاب لقب «شیخی» اعطا کرد. ظهیرالدین مرعشی در کتاب تاریخ طبرستان و رویان و مازندران دربارهٔ این اتحاد می گوید:
… چون مردم مازندران آن چنان دیدند که رئیس ایشان دست ارادت به دامن سعادت حضرت سید هدایت قباب زده است و سید را مقتدای خود دانسته و مرید با ارادت او شده است … مردم به جوق و فوج فوج و گروه گروه نزد سید می رفتند و توبه می کردند و از فسق و فجور بازمی آمدند و سیادت پناهی را پیرو مقتدای خود می دانستند.
دلیل موافقت قوام الدین با درخواست کیاافراسیاب، این بود که هواداران او نیز با این کار بیش تر می گشتند. چنان که منوچهر ستوده در کتاب درویشان مازندران می نویسد:
خواص برای اینکه وضع و موقع خود را استوار و پایدار سازند و عوام بدان سبب که سهم بیشتری از دنیا بگیرند و با خواص بر سر یک سفره بنشینند.
«جهت دار بودن اندیشه های میربزرگ» موجب نگرانی کیا افراسیاب شد. نگرانی کیا افراسیاب از این خاطر بود که مردم طبرستان به سمت قوام الدین مرعشی جذب شوند و با توجه به آنچه از علویان طبرستان و نوع حکومتشان شنیده بودند، به دنبال بنیان دودمانی مشابه آن باشند و اقتدار و ثروت به دست آمدهٔ او را تهدید کنند. کیا افراسیاب پیش از این نیز وقتی که به طرفداران قوام الدین پیوسته بود، خرقهٔ درویشی پوشیده بود و دیگر هواداران میربزرگ نیز خوراک و پوشاکی مانند او را می طلبیدند و چه بسا این اندیشهٔ اجتماعی به شکل مساوات ارائه شد و در رفتار هواداران میربزرگ تجلی یافت که این موجب جدایی و رویارویی کیا افراسیاب با آنان گشت.
در نهایت تضادهای گوناگون بین این دو و رفتار و اشرافیت گرایی کیا افراسیاب، موجب جدایی میربزرگ از او شد. این مسائل باعث شد کیا افراسیاب با عده ای از علمای سُنّی به مشورت بنشیند. به نوشتهٔ خواندمیر «نتیجهٔ این مشاوره این بود که جهت جلوگیری از اختلال در امور ملک و مال، افراسیاب را به اجتناب از روش سید و تشکیل محکمه ای برای وادار کردن قوام الدین به دست کشیدن از بدعت درویشی ترغیب نمودند. » سپس قوام الدین را محبوس کردند.
... [مشاهده متن کامل]
قوام الدین زمانی به طبرستان آمد که هم زمان بود با به حکومت رسیدن کیا افراسیاب چلاوی، که پسرش به تازگی فخرالدوله حسن از باوندیان را به قتل رسانده بود. افراسیاب از روی مصلحت مرید قوام الدین گردید زیرا که نفوذ میربزرگ به حدی بود که افراسیاب می توانست از نفوذ و اعتبار وی استفاده کند. این روند تا جایی کشیده شد که قوام الدین حتی به یکی از پسران کیا افراسیاب لقب «شیخی» اعطا کرد. ظهیرالدین مرعشی در کتاب تاریخ طبرستان و رویان و مازندران دربارهٔ این اتحاد می گوید:
… چون مردم مازندران آن چنان دیدند که رئیس ایشان دست ارادت به دامن سعادت حضرت سید هدایت قباب زده است و سید را مقتدای خود دانسته و مرید با ارادت او شده است … مردم به جوق و فوج فوج و گروه گروه نزد سید می رفتند و توبه می کردند و از فسق و فجور بازمی آمدند و سیادت پناهی را پیرو مقتدای خود می دانستند.
دلیل موافقت قوام الدین با درخواست کیاافراسیاب، این بود که هواداران او نیز با این کار بیش تر می گشتند. چنان که منوچهر ستوده در کتاب درویشان مازندران می نویسد:
خواص برای اینکه وضع و موقع خود را استوار و پایدار سازند و عوام بدان سبب که سهم بیشتری از دنیا بگیرند و با خواص بر سر یک سفره بنشینند.
«جهت دار بودن اندیشه های میربزرگ» موجب نگرانی کیا افراسیاب شد. نگرانی کیا افراسیاب از این خاطر بود که مردم طبرستان به سمت قوام الدین مرعشی جذب شوند و با توجه به آنچه از علویان طبرستان و نوع حکومتشان شنیده بودند، به دنبال بنیان دودمانی مشابه آن باشند و اقتدار و ثروت به دست آمدهٔ او را تهدید کنند. کیا افراسیاب پیش از این نیز وقتی که به طرفداران قوام الدین پیوسته بود، خرقهٔ درویشی پوشیده بود و دیگر هواداران میربزرگ نیز خوراک و پوشاکی مانند او را می طلبیدند و چه بسا این اندیشهٔ اجتماعی به شکل مساوات ارائه شد و در رفتار هواداران میربزرگ تجلی یافت که این موجب جدایی و رویارویی کیا افراسیاب با آنان گشت.
در نهایت تضادهای گوناگون بین این دو و رفتار و اشرافیت گرایی کیا افراسیاب، موجب جدایی میربزرگ از او شد. این مسائل باعث شد کیا افراسیاب با عده ای از علمای سُنّی به مشورت بنشیند. به نوشتهٔ خواندمیر «نتیجهٔ این مشاوره این بود که جهت جلوگیری از اختلال در امور ملک و مال، افراسیاب را به اجتناب از روش سید و تشکیل محکمه ای برای وادار کردن قوام الدین به دست کشیدن از بدعت درویشی ترغیب نمودند. » سپس قوام الدین را محبوس کردند.
