نبرد تونس

دانشنامه عمومی

نبرد تونس نبردی است در جنگ جهانی دوم که با ورود آبی - خاکی متفقین به حوالی اسفاکس در شرق تونس و همچنین با حمله به مواضع آلمانی ها در گافسا در غرب مرکز تونس آغاز شد. در ۴ فوریه ۱۹۴۳، ارتش هشتم بریتانیا از مرز لیبی گذشت و وارد تونس شد.
ژنرال آلمانی، اروین رومل که از سوی نیروهای مشترک المنافع بریتانیا و ایالات متحده تحت فشار بود و ارتباطش نیز با پایگاه های تدارکاتی خود قطع شده بود، سعی داشت با عملیات تدافعی مانع پیشرفت متفقین شود.
در ۱۸ فوریه، نیروهای آلمانی و ایتالیایی توانستند سپاه دوم ایالات متحده را در گذرگاه کاسرین شکست دهند، اما نیروهای محور از نظر تعداد و تجهیزات بسیار کمتر بودند. متفقین آهسته اما پیوسته پیشروی کردند و نیروهای محور را در امتداد مرکزی شمال سواحل تونس محاصره کنند.
در ۷ ماه مه ۱۹۴۳، لشکر هفتم زرهی بریتانیا، شهر تونس - پایتخت کشور تونس - را محاصره کرد و سپاه دوم ارتش ایالات متحده، شهر بیزرت را که آخرین بندرگاه تحت اشغال محور بود تصرف کرد. شش روز بعد، در ۱۳ ماه مه ۱۹۴۳، نیروهای محور در آفریقای شمالی پس از تحمل ۴۰۰۰۰ تلفات - آن هم فقط در تونس - تسلیم شدند؛ ۲۶۷هزار سرباز آلمانی و ایتالیایی هم به اسارت درآمدند.
عکس نبرد تونس
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

نبرد تونِس
پیروزی مسیحیان بر ترک های عثمانی در تونس، واقع در شمال افریقا، در ژوئیۀ ۱۵۳۵. در ۱۵۳۴ بارباروسا (خیرالدین)، امیرالبحر ترک، تونس را از تصرف مراکشی هایِ مسلمان درآورده بود. شارل پنجم، امپراتور اسپانیا، که این حرکت را تهدیدی برای قدرت اسپانیا در مدیترانه می دانست، نیرویی نظامی به شمال افریقا فرستاد و آندرِآَ دوریا، دریادار او، بارباروسا را در نبرد تونس شکست داد. اگرچه این پیروزی برای مسیحیان پیروزی بزرگی محسوب می شد، تأثیر چندانی بر کنترل تُرک ها نداشت و تونس مجدداً در ۱۵۴۷ به تصرف ارتش تُرک درآمد.

پیشنهاد کاربران

بپرس