نبرد تسوشیما ( روسی: Цусимское сражение ) یکی از نبردهای دریایی اصلی میان روسیه و ژاپن در جنگ میان این دو کشور بود. نخستین نبرد دریایی بود که تلگراف بی سیم در آن نقشی حیاتی داشت. [ ۲]
نبرد در روزهای ۲۷ و ۲۸ مهٔ ۱۹۰۵ میلادی در تنگه تسوشیما میان کره و جنوب ژاپن رخ داد. ناوگان ژاپن به فرماندهی توگو هیهاچیرو دو سوم کشتی های روسی را که تحت فرمان زینوی پترویچ بود، نابود کرد. نابودی ناوگان روسی واکنش شدید مردم روسیه را به دنبال داشت و منجر به امضای پیمان صلحی در سپتامبر همان سال شد.
پیش از جنگ روسیه و ژاپن، کشورها نبردناوهایی با ترکیبی از توپ ها به قطر ۱۵۲، ۲۰۳، ۲۵۴ و ۳۰۵ میلی متر می ساختند. نبرد تسوشیما نشان داد که در نبردهای دریایی، سرعت نبردناو و توپ های بزرگ با برد بیشتر مزیت های بیشتری نسبت به ترکیبی از توپ ها با اندازه های گوناگون دارد. [ ۳]
نبرد تسوشیما نخستین نبرد دریایی بود که از تلگراف بی سیم استفاده می شد. تلگراف بی سیم در نیمهٔ دوم دههٔ ۱۸۹۰ اختراع شده بود و در آغاز سدهٔ بیستم، تقریباً همهٔ نیروهای دریایی از این فناوری ارتباطی توسعه یافته بهره می بردند. نبرد تسوشیما نخستین جنگ دریایی مهمی بود که در آن فناوری بی سیم دارای نقش بود. [ ۴]
در ۸ فوریهٔ ۱۹۰۴ کشتی های نیروی دریایی امپراتوری ژاپن به صورت ناگهانی به ناوگان شرق دور روسیه که در پورت آرتور لنگر انداخته بود، حمله کردند و سه کشتی را دچار خسارت کردند. این حمله، آغازگر جنگ روسیه و ژاپن بود. هدف نخست ژاپن، ایمن کردن خطوط ارتباطی به سرزمین اصلی آسیا بود تا بتواند جنگ زمینی در منچوری به راه اندازد. به این منظور باید ناوگان روسیه در شرق دور منهدم می شد. نیروهای دریایی روسیه نخست واکنشی نشان ندادند و ژاپنی ها بی دردسر در کره پیاده شدند. با ورود دریاسالار استپان ماکاروف روسی ها به حرکت افتادند و موفقیت هایی کسب کردند؛ ولی ماکاروف در ۱۳ آوریل بر اثر برخورد کشتیش با یک مین کشته شد. جانشینانش از درگیری با نیروی دریایی ژاپن خودداری کردند و روس ها در پایگاه خود در پورت آرتور ماندند.
تا ماه مه، ژاپنی ها در شبه جزیره لیائودونگ پیاده شدند و در ماه اوت، محاصره پورت آرتور را آغاز کردند. در ۹ اوت، ویلگلم ویتگفت فرمانده گردان یکم پاسیفیک دستور یافت نیروهای خود را به ولادی وستوک هدایت کند، با نیروهای مستقر در آنجا متحد شود و در نبردی قطعی با ناوگان امپراتوری ژاپن درگیر شود. [ ۵] هر دو گردان در نبرد دریای زرد در ۱۰ اوت و نبرد اولسان در ۱۴ اوت شکست خوردند و ویتگفت توسط نبردناو آساهی کشته شد. آنچه از نیروی دریایی روسیه مانده بود، در پورت آرتور غرق شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنبرد در روزهای ۲۷ و ۲۸ مهٔ ۱۹۰۵ میلادی در تنگه تسوشیما میان کره و جنوب ژاپن رخ داد. ناوگان ژاپن به فرماندهی توگو هیهاچیرو دو سوم کشتی های روسی را که تحت فرمان زینوی پترویچ بود، نابود کرد. نابودی ناوگان روسی واکنش شدید مردم روسیه را به دنبال داشت و منجر به امضای پیمان صلحی در سپتامبر همان سال شد.
پیش از جنگ روسیه و ژاپن، کشورها نبردناوهایی با ترکیبی از توپ ها به قطر ۱۵۲، ۲۰۳، ۲۵۴ و ۳۰۵ میلی متر می ساختند. نبرد تسوشیما نشان داد که در نبردهای دریایی، سرعت نبردناو و توپ های بزرگ با برد بیشتر مزیت های بیشتری نسبت به ترکیبی از توپ ها با اندازه های گوناگون دارد. [ ۳]
نبرد تسوشیما نخستین نبرد دریایی بود که از تلگراف بی سیم استفاده می شد. تلگراف بی سیم در نیمهٔ دوم دههٔ ۱۸۹۰ اختراع شده بود و در آغاز سدهٔ بیستم، تقریباً همهٔ نیروهای دریایی از این فناوری ارتباطی توسعه یافته بهره می بردند. نبرد تسوشیما نخستین جنگ دریایی مهمی بود که در آن فناوری بی سیم دارای نقش بود. [ ۴]
در ۸ فوریهٔ ۱۹۰۴ کشتی های نیروی دریایی امپراتوری ژاپن به صورت ناگهانی به ناوگان شرق دور روسیه که در پورت آرتور لنگر انداخته بود، حمله کردند و سه کشتی را دچار خسارت کردند. این حمله، آغازگر جنگ روسیه و ژاپن بود. هدف نخست ژاپن، ایمن کردن خطوط ارتباطی به سرزمین اصلی آسیا بود تا بتواند جنگ زمینی در منچوری به راه اندازد. به این منظور باید ناوگان روسیه در شرق دور منهدم می شد. نیروهای دریایی روسیه نخست واکنشی نشان ندادند و ژاپنی ها بی دردسر در کره پیاده شدند. با ورود دریاسالار استپان ماکاروف روسی ها به حرکت افتادند و موفقیت هایی کسب کردند؛ ولی ماکاروف در ۱۳ آوریل بر اثر برخورد کشتیش با یک مین کشته شد. جانشینانش از درگیری با نیروی دریایی ژاپن خودداری کردند و روس ها در پایگاه خود در پورت آرتور ماندند.
تا ماه مه، ژاپنی ها در شبه جزیره لیائودونگ پیاده شدند و در ماه اوت، محاصره پورت آرتور را آغاز کردند. در ۹ اوت، ویلگلم ویتگفت فرمانده گردان یکم پاسیفیک دستور یافت نیروهای خود را به ولادی وستوک هدایت کند، با نیروهای مستقر در آنجا متحد شود و در نبردی قطعی با ناوگان امپراتوری ژاپن درگیر شود. [ ۵] هر دو گردان در نبرد دریای زرد در ۱۰ اوت و نبرد اولسان در ۱۴ اوت شکست خوردند و ویتگفت توسط نبردناو آساهی کشته شد. آنچه از نیروی دریایی روسیه مانده بود، در پورت آرتور غرق شد.
wiki: نبرد تسوشیما