نبرد تاوتون ( انگلیسی: Battle of Towton ) نبردی از جنگ های انگلیسی موسوم به جنگ رزها[ و ۱] بود که در تاریخ ۲۰ مارس ۱۴۶۱ در نزدیکی روستای تاوتون در یورکشایر انگلستان رخ داد. این نبرد باعث تغییر خاندان پادشاهی در انگلستان گردید. در این نبرد دوک یورک[ و ۲] ، ادوارد[ و ۳] از خاندان یورک[ و ۴] ، توانست به پیروزی دست یابد. وی پس از آوارگی پادشاه، هنری ششم[ و ۵] از خاندان لنکستر[ و ۶] ، با عنوان پادشاه ادوارد چهارم[ و ۷] در ۴ مارس ۱۴۶۱ تاجگذاری کرد. او همچنین رئیس خاندان لنکستر و حامیان کلیدی وی را به خارج از کشور تبعید کرد.
این نبرد، در کنار شکست بودیکا[ و ۸] در نبرد واتلینگ استریت[ و ۹] ، به عنوان «بزرگترین و خونین ترین نبرد روی داده در خاک انگلستان»[ ۲] توصیف گردیده است. با توجه به رویدادنامه ها[ کدام؟] بیش از ۵۰۰۰۰ سرباز از خاندان های یورک و لنکستر برای ساعت ها در میان برف و بوران در ۲۰ مارس که مصادف با یک شنبه نخل[ و ۱۰] بود، به جنگ پرداختند. یک هفته بعد، خبرنامهٔ منتشر شده که به مخابرهٔ وقایع جنگ می پرداخت، گزارش داد که ۲۸۰۰۰ نفر در میدان جنگ کشته شده اند.
حکایت های معاصر و همدورهٔ هنری ششم، وی را به عنوان یک فرد صلح طلب و مؤمن معرفی کرده اند، ولی این گزارش متناسب با رفتار جابرانه اش در برخورد با دودمان های داخلی نیست. به نظر می رسد او در مقاطعی همانند جنگ رزها گرفتار جنون می گردید. با این احوال، طبیعت و ذات خیرخواه او موجب شد همسرش، مارگارت آنژو[ و ۱۱] ، بتواند کنترل پادشاهی را به دست آورد، که همین باعث زوال قدرتش گردید. حکومت بی فایده و ناکارآمد وی تنها باعث دلگرمی و تحریک اشراف در جهت فراهم نمودن طرح نقشهٔ تسلط بر او می شد و این وضعیت وخیم باعث ایجاد یک جنگ داخلی بین طرفداران او و طرفداران ریچارد، دوک یورک[ و ۱۲] گردید. [ ۳] پس از اینکه یورک ها هنری را در سال ۱۴۶۰ دستگیر کردند، پارلمان انگلستان از یک بند قانون اعلامیه سازش[ و ۱۳] در رابطه با تعهد اجباری یورک ها از هنری به عنوان پادشاه، گذشت. در همان زمان هنری به شکل مشروط آزاد و مجدداً پادشاه گردید، اما حق انتقال قدرت به فرزندش ادوارد وست مینستر[ و ۱۴] را نداشت. ریچارد، دوک یورک نیز به عنوان نیابت سلطنت دست یافت به گونه ای که پس از مرگ هنری، سلطنت و پادشاهی به ریچارد و خاندان یورک می رسید. همسر هنری، مارگارت آنژو از قبول سلب مالکیت فرزندش ادوارد وست مینستر، در مقوله جانشینی راستین تاج و تخت سر باز زد، چرا که آن را حق قانونی فرزندش می پنداشت. ملکه همراه با ناراضیان لنکستر، یک ارتش را بسیج کرد. مدتی بعد، ریچارد یورک در نبرد ویکفیلد[ و ۱۵] کشته شد و عناوین وی از جمله ادعای او در زمینهٔ تاج و تخت ملغی گردید و همه چیز به پسر ارشد وی، یعنی ادوارد، رسید. اشرافی که تا قبل از این مردد و ناتوان در تبیین ادعای تاج و تخت توسط ریچارد بودند، متوجه شدند که لنکسترها مفاد قانون سازش را که یک قرارداد قانونی بود، زیر پا گذاشته اند[ یادداشت ۱] و پس از این موضوع بود که ادوارد پشتوانهٔ کافی برای محکوم کردن هنری را به دست آورد و به دنبال آن اعلام پادشاهی نمود. نبرد تاوتون نشانهٔ راستین تأثیر پیروزی نظامی در جهت حکومت بر انگلستان بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین نبرد، در کنار شکست بودیکا[ و ۸] در نبرد واتلینگ استریت[ و ۹] ، به عنوان «بزرگترین و خونین ترین نبرد روی داده در خاک انگلستان»[ ۲] توصیف گردیده است. با توجه به رویدادنامه ها[ کدام؟] بیش از ۵۰۰۰۰ سرباز از خاندان های یورک و لنکستر برای ساعت ها در میان برف و بوران در ۲۰ مارس که مصادف با یک شنبه نخل[ و ۱۰] بود، به جنگ پرداختند. یک هفته بعد، خبرنامهٔ منتشر شده که به مخابرهٔ وقایع جنگ می پرداخت، گزارش داد که ۲۸۰۰۰ نفر در میدان جنگ کشته شده اند.
حکایت های معاصر و همدورهٔ هنری ششم، وی را به عنوان یک فرد صلح طلب و مؤمن معرفی کرده اند، ولی این گزارش متناسب با رفتار جابرانه اش در برخورد با دودمان های داخلی نیست. به نظر می رسد او در مقاطعی همانند جنگ رزها گرفتار جنون می گردید. با این احوال، طبیعت و ذات خیرخواه او موجب شد همسرش، مارگارت آنژو[ و ۱۱] ، بتواند کنترل پادشاهی را به دست آورد، که همین باعث زوال قدرتش گردید. حکومت بی فایده و ناکارآمد وی تنها باعث دلگرمی و تحریک اشراف در جهت فراهم نمودن طرح نقشهٔ تسلط بر او می شد و این وضعیت وخیم باعث ایجاد یک جنگ داخلی بین طرفداران او و طرفداران ریچارد، دوک یورک[ و ۱۲] گردید. [ ۳] پس از اینکه یورک ها هنری را در سال ۱۴۶۰ دستگیر کردند، پارلمان انگلستان از یک بند قانون اعلامیه سازش[ و ۱۳] در رابطه با تعهد اجباری یورک ها از هنری به عنوان پادشاه، گذشت. در همان زمان هنری به شکل مشروط آزاد و مجدداً پادشاه گردید، اما حق انتقال قدرت به فرزندش ادوارد وست مینستر[ و ۱۴] را نداشت. ریچارد، دوک یورک نیز به عنوان نیابت سلطنت دست یافت به گونه ای که پس از مرگ هنری، سلطنت و پادشاهی به ریچارد و خاندان یورک می رسید. همسر هنری، مارگارت آنژو از قبول سلب مالکیت فرزندش ادوارد وست مینستر، در مقوله جانشینی راستین تاج و تخت سر باز زد، چرا که آن را حق قانونی فرزندش می پنداشت. ملکه همراه با ناراضیان لنکستر، یک ارتش را بسیج کرد. مدتی بعد، ریچارد یورک در نبرد ویکفیلد[ و ۱۵] کشته شد و عناوین وی از جمله ادعای او در زمینهٔ تاج و تخت ملغی گردید و همه چیز به پسر ارشد وی، یعنی ادوارد، رسید. اشرافی که تا قبل از این مردد و ناتوان در تبیین ادعای تاج و تخت توسط ریچارد بودند، متوجه شدند که لنکسترها مفاد قانون سازش را که یک قرارداد قانونی بود، زیر پا گذاشته اند[ یادداشت ۱] و پس از این موضوع بود که ادوارد پشتوانهٔ کافی برای محکوم کردن هنری را به دست آورد و به دنبال آن اعلام پادشاهی نمود. نبرد تاوتون نشانهٔ راستین تأثیر پیروزی نظامی در جهت حکومت بر انگلستان بود.
wiki: نبرد تاوتون