نبرد تاننبرگ بین امپراتوری روسیه و امپراتوری آلمان در نخستین روزهای جنگ جهانی اول درگرفت. در این نبرد، ارتش دوم امپراتوری روسیه با ارتش هشتم امپراتوری آلمان در ۲۶ تا ۳۰ اوت ۱۹۱۴ میلادی جنگیدند[ ۲] که تقریباً به نابودی کامل ارتش دوم روسیه و خودکشی فرمانده اش، ژنرال سامسنوف منجر گردید. رشته درگیری های پس از این نبرد ( از جمله نبرد دریاچه مازور ) سبب شد که اکثریت ارتش اول روس ها نیز نابود شده و روس ها تا بهار ۱۹۱۵ توازن خود را از دست دهند. این نبرد خاصاً به خاطر عملکرد آلمانی ها در انجامِ پرشتابِ نقل و انتقالات به وسیله راه آهن، که آنها را قادر ساخت پس از اعزام دو سپاه از جبههٔ غرب ( فرانسه ) به شرق سریعاً در مقابل هر دو ارتش روسیه موضع گرفته و متمرکز شوند، و نیز به خاطر ناتوانی روس ها در رمز گذاری پیام های رادیویی شان قابل توجه است. پیروزی در این نبرد، اعتباری قابل توجه برای ژنرال هیندنبورگ و افسر ستاد در حال ظهورش یعنی ژنرال لودندورف به ارمغان آورد.
با وجود اینکه نبرد عملاً در نزدیکی آلنشتاین ( اولستین در لهستان امروزی ) به وقوع پیوست، ژنرال هیندنبورگ بعدها نام تاننبرگ ( واقع در فاصلهٔ ۳۰ کیلومتر به سمت غرب ) را بر آن نهاد۳۰ کیلومتر ( ۱۹ مایل ) تا انتقام شکست «شوالیه های توتونی» از اتحادیه لهستان_لیتوانی در نبرد گرونوالد ( ۵۰۰ سال قبل ) را بستاند.
آلمان بیشتر با تکیه بر نقشه اشلیفن وارد جنگ اول جهانی شد. نقشه ای که یک دهه قبل در واکنش به احتمال جنگ دو جبهه ای در برابر روسیه و فرانسه طراحی شده بود، این نقشه بر تفاوت های سرعتِ بسیجِ نیروهای این سه ملت در آغاز جنگ متکی بود. ایدهٔ اساسی آلمان این بود که از مزیت سرعتِ بیشترِ خود سود برده و سریعتر از فرانسه نیروهایش را بسیج کند، و پیش از اینکه فرانسه نیروهایش را بسیج کنند آنها را شکست بدهد، سپس نیروهایش را چرخانده و به شرق برای شکست دادن روسیه بفرستد؛ روسیه ای که فرض شده بود کُندتر از فرانسه نیروهای خود را بسیج کند. به طور خلاصه، آلمان می توانست پیش از اینکه دشمنانش آماده شوند، یک یا دو ضربهٔ تعیین کننده بدان ها وارد کند. دیگر اینکه، این نقشه بر ورود کُند روسیه به جنگ نیز متکی بود.
از سوی دیگر، طرح فرانسویان به نام "طرح ۱۷" یا Plan XVII بر پایه بسیج سریع نیروها و حمله ای فوری جهت بیرون راندن آلمانی ها از ایالات آلزاس و لورن بنا شده بود. اگر بر حسب پیمان اتحاد، نیروی اعزامی بریتانیایی نیز در کنار فرانسه وارد جنگ شد، باید جناح چپ فرانسویان را پُر کنند. متحد روسی آنها در شرق قطعاً نیروهای غول آسایی داشت ( بیش از ۹۵ لشکر ) اما سرعت بسیج آنها به طرز اجتناب ناپذیری کُندتر می بود. افزون بر این، وارد کردن این نیروها به جبهه نیز به علت پراکندگی نسبی آنها و راه آهن غیرقابل اتکایشان، به نوبهٔ خود امری زمان بَر بود. ( برای مثال سه چهارم از راه آهن ارتش روسیه هنوز تک قطاره بودند. [ ۳] ) روسیه قصد داشت ۲۷ لشکر در روز ۱۵اُم بسیج و ۵۲ لشکر در روز ۲۳اُم آماده کند اما پیش از حاضر کردن ۹۰ لشکر باید ۶۰ روز سپری می شد. [ ۴] به رغم همه مصائب، روس ها به فرانسویان وعده دادند که شخصاً ارتش های اتریش_مجارستان در جنوب را فوراً به خود مشغول کرده و در روز ۱۵اُم به پروس شرقی یورش ببرند. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبا وجود اینکه نبرد عملاً در نزدیکی آلنشتاین ( اولستین در لهستان امروزی ) به وقوع پیوست، ژنرال هیندنبورگ بعدها نام تاننبرگ ( واقع در فاصلهٔ ۳۰ کیلومتر به سمت غرب ) را بر آن نهاد۳۰ کیلومتر ( ۱۹ مایل ) تا انتقام شکست «شوالیه های توتونی» از اتحادیه لهستان_لیتوانی در نبرد گرونوالد ( ۵۰۰ سال قبل ) را بستاند.
آلمان بیشتر با تکیه بر نقشه اشلیفن وارد جنگ اول جهانی شد. نقشه ای که یک دهه قبل در واکنش به احتمال جنگ دو جبهه ای در برابر روسیه و فرانسه طراحی شده بود، این نقشه بر تفاوت های سرعتِ بسیجِ نیروهای این سه ملت در آغاز جنگ متکی بود. ایدهٔ اساسی آلمان این بود که از مزیت سرعتِ بیشترِ خود سود برده و سریعتر از فرانسه نیروهایش را بسیج کند، و پیش از اینکه فرانسه نیروهایش را بسیج کنند آنها را شکست بدهد، سپس نیروهایش را چرخانده و به شرق برای شکست دادن روسیه بفرستد؛ روسیه ای که فرض شده بود کُندتر از فرانسه نیروهای خود را بسیج کند. به طور خلاصه، آلمان می توانست پیش از اینکه دشمنانش آماده شوند، یک یا دو ضربهٔ تعیین کننده بدان ها وارد کند. دیگر اینکه، این نقشه بر ورود کُند روسیه به جنگ نیز متکی بود.
از سوی دیگر، طرح فرانسویان به نام "طرح ۱۷" یا Plan XVII بر پایه بسیج سریع نیروها و حمله ای فوری جهت بیرون راندن آلمانی ها از ایالات آلزاس و لورن بنا شده بود. اگر بر حسب پیمان اتحاد، نیروی اعزامی بریتانیایی نیز در کنار فرانسه وارد جنگ شد، باید جناح چپ فرانسویان را پُر کنند. متحد روسی آنها در شرق قطعاً نیروهای غول آسایی داشت ( بیش از ۹۵ لشکر ) اما سرعت بسیج آنها به طرز اجتناب ناپذیری کُندتر می بود. افزون بر این، وارد کردن این نیروها به جبهه نیز به علت پراکندگی نسبی آنها و راه آهن غیرقابل اتکایشان، به نوبهٔ خود امری زمان بَر بود. ( برای مثال سه چهارم از راه آهن ارتش روسیه هنوز تک قطاره بودند. [ ۳] ) روسیه قصد داشت ۲۷ لشکر در روز ۱۵اُم بسیج و ۵۲ لشکر در روز ۲۳اُم آماده کند اما پیش از حاضر کردن ۹۰ لشکر باید ۶۰ روز سپری می شد. [ ۴] به رغم همه مصائب، روس ها به فرانسویان وعده دادند که شخصاً ارتش های اتریش_مجارستان در جنوب را فوراً به خود مشغول کرده و در روز ۱۵اُم به پروس شرقی یورش ببرند. [ ۵]
wiki: نبرد تاننبرگ