نبرد بِلِنْهایم (Battle of Blenheim)
نبرد بلنهایم، شاهزاده اوژن ساووا
جنگ جانشینی اسپانیا و پیروزی قاطع نیروهای متفقین، به فرماندهی مارلبورو، بر ارتش های فرانسه و باواریا در ۱۳ اوت ۱۷۰۴ در نزدیکی روستای بلنهایم، در ایالت باواریا (در آلمان کنونی)، واقع در کرانۀ باختری رودخانه دانوب، حدود ۲۵کیلومتری شمال غربی آوگسبورگ. جنگ هشت سال دیگر نیز ادامه یافت، اما نبرد بلنهایم به مناسبت درهم شکسته شدن نقطۀ عطفی محسوب می شد.
پیشینه. فرانسه قصد داشت ارتشی برای اتحاد با مردم باواریا اعزام کند و سپس با پیشروی به سمت جنوب در رودخانۀ دانوب، وین را به تصرف درآورد. برای پیشگیری از چنین اقدامی، انگلیسی ها به فرماندهی دوک مارلبورو و اتریشی ها به فرماندهی شاهزاده اوژن ساووا تصمیم گرفتند مشترکاً به باواریا حمله کنند. چندین یگان از نیروهای آلمانی به نیروهای در حال پیشروی اتریشی ـ انگلیسی ملحق شدند و ارتش های متخاصم در روستای بلیندهایم، معروف به بلنم، با یکدیگر به نبرد پرداختند.
نبرد. فرانسوی ها در این روستا سنگر گرفتند و جناح راست نیروهای فرانسوی به طول ۵ کیلومتر در امتداد ارتفاعات این روستا در پشت زمین هایی باتلاقی صف آرایی کردند، که نهری در آن زمین ها جاری بود. نیروهای متفقین برای غافلگیرکردن دشمن شبانه پیشروی کردند و مقارن ظهر ۱۳ اوت ۱۷۰۴ حمله را آغاز کردند. اوژن به نیروهای باواریا حمله کرد، که در جناح چپ نیروهای فرانسوی موضع گرفته بودند، و مارلبورو نیز مستقیماً به بلنهایم حمله کرد و در ابتدا پیروزی چندانی به دست نیاورد. مارلبورو که حدس زده بود حملات به جناحین نیروهای فرانسوی، آن ها را در جناح میانی نیز تضعیف کرده است با انبوهی از نیروهای خود مرکب از ۹۰ یگان سواره نظام، ۲۳ گردان پیاده و واحدهای پشتیبانی توپخانه، به قلب نیروهای فرانسوی حمله کرد. اوژن نیز با نیروهای پیشتاز خود به جناح نیروهای فرانسوی حمله و آن ها را از نیروهای باواریا جدا کرد تا بتواند به هر یک از این دو نیرو جداگانه حمله کند. سپس مارلبورو به پیشروی به سمت بلنهایم ادامه داد و بیشتر نیروهای فرانسوی را به اسارت گرفت، اما اکثر نیروهای باواریایی فرار کردند.
نبرد بلنهایم، شاهزاده اوژن ساووا
جنگ جانشینی اسپانیا و پیروزی قاطع نیروهای متفقین، به فرماندهی مارلبورو، بر ارتش های فرانسه و باواریا در ۱۳ اوت ۱۷۰۴ در نزدیکی روستای بلنهایم، در ایالت باواریا (در آلمان کنونی)، واقع در کرانۀ باختری رودخانه دانوب، حدود ۲۵کیلومتری شمال غربی آوگسبورگ. جنگ هشت سال دیگر نیز ادامه یافت، اما نبرد بلنهایم به مناسبت درهم شکسته شدن نقطۀ عطفی محسوب می شد.
پیشینه. فرانسه قصد داشت ارتشی برای اتحاد با مردم باواریا اعزام کند و سپس با پیشروی به سمت جنوب در رودخانۀ دانوب، وین را به تصرف درآورد. برای پیشگیری از چنین اقدامی، انگلیسی ها به فرماندهی دوک مارلبورو و اتریشی ها به فرماندهی شاهزاده اوژن ساووا تصمیم گرفتند مشترکاً به باواریا حمله کنند. چندین یگان از نیروهای آلمانی به نیروهای در حال پیشروی اتریشی ـ انگلیسی ملحق شدند و ارتش های متخاصم در روستای بلیندهایم، معروف به بلنم، با یکدیگر به نبرد پرداختند.
نبرد. فرانسوی ها در این روستا سنگر گرفتند و جناح راست نیروهای فرانسوی به طول ۵ کیلومتر در امتداد ارتفاعات این روستا در پشت زمین هایی باتلاقی صف آرایی کردند، که نهری در آن زمین ها جاری بود. نیروهای متفقین برای غافلگیرکردن دشمن شبانه پیشروی کردند و مقارن ظهر ۱۳ اوت ۱۷۰۴ حمله را آغاز کردند. اوژن به نیروهای باواریا حمله کرد، که در جناح چپ نیروهای فرانسوی موضع گرفته بودند، و مارلبورو نیز مستقیماً به بلنهایم حمله کرد و در ابتدا پیروزی چندانی به دست نیاورد. مارلبورو که حدس زده بود حملات به جناحین نیروهای فرانسوی، آن ها را در جناح میانی نیز تضعیف کرده است با انبوهی از نیروهای خود مرکب از ۹۰ یگان سواره نظام، ۲۳ گردان پیاده و واحدهای پشتیبانی توپخانه، به قلب نیروهای فرانسوی حمله کرد. اوژن نیز با نیروهای پیشتاز خود به جناح نیروهای فرانسوی حمله و آن ها را از نیروهای باواریا جدا کرد تا بتواند به هر یک از این دو نیرو جداگانه حمله کند. سپس مارلبورو به پیشروی به سمت بلنهایم ادامه داد و بیشتر نیروهای فرانسوی را به اسارت گرفت، اما اکثر نیروهای باواریایی فرار کردند.
wikijoo: نبرد_بلنهایم