نبرد اومان ( به آلمانی: Kesselschlacht bei Uman ) یک نبرد محاصره ای در جبهه شرقی جنگ جهانی دوم بود که در از اواسط ماه ژوئیه تا اوایل ماه اوت سال ۱۹۴۱ میان ورماخت و ارتش سرخ رخ داد و در نهایت با پیروزی آلمانی ها و شکست نسبتاً سنگین شوروی به پایان رسید. در این نبرد گروه ارتش شمال آلمان با موفقیت اقدام به محاصره و انهدام دو ارتش جبهه جنوب غربی شوروی در ناحیه اومان در شرق اوکراین نمود که به اسارت ۱۰۳ هزار تن انجامید.
طبق طرح عملیاتی بارباروسا، گروه ارتش جنوب آلمان می بایست بر منطقه راهبردی اوکراین با منابع حیاتی فراوان، مسلط می شد. در طرح اولیه، قوای این نیرو می بایست در یک حرکت گازانبری با پیشروی از شمال و جنوب با شکستن دفاع مرزی شوروی و نفوذ پر شتاب ۶۵۰ کیلومتری در عمق اراضی آن، خود را به رود دنیپر می رساندند و عمده نیروهای ارتش سرخ در اوکراین را در غرب این رود به محاصره درمی آوردند. [ ۱] عدم مشارکت ارتش یازدهم در تهاجم، جناح شمالی گروه ارتش جنوب را وادار به یک حمله رو در رو صرفاً از یک طرف ساخته بود. بدین ترتیب، این بخش از نیروها می بایست خود را در عرض سه تا چهار هفته به رود دنیپر می رساندند و سپس با چرخش به سمت جنوب، نیروهای ارتش سرخ را بین خود و دریای سیاه به محاصره درمی آوردند. [ ۲]
با آغاز عملیات بارباروسا در ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۱، گروه ارتش جنوب که در فضای تنگ بین مرداب های پریپیات و کوه های کارپات متمرکز شده بود[ ۳] ، اوکراین را مورد هجوم قرار داد. این گروه ارتش قوای جبهه جنوب غربی شوروی به فرماندهی سپهبد میخائیل کیرپونوس را در مقابل خود داشت. ارتش سرخ بزرگ ترین تمرکز قوای خود را در این منطقه قرار داده بود. [ ۴] علاوه بر قوای تحت امر کیرپونوس، روز ۲۵ ژوئن استاوکا، فرماندهی عالی شوروی، جبهه جنوبی به فرماندهی ارتشبد ایوان تیولنف را نیز به کمک ارتش های نهم و هجدهم ایجاد کرد[ ۵] تا در قسمت جنوبی جبهه مجموعاً قریب به ۸۰۰ هزار سرباز آلمانی با نزدیک به ۱٫۲ میلیون سرباز شوروی به پیکار بپردازند. [ ۶]
نیروهای ارتش سرخ در این ناحیه دست به دفاعی شدید زدند و با وجود کمبودهای جدی در زمینه سوخت و مهمات، از جانب فرماندهان عالی موظف به اجرای بلافاصله ضد حملات گردیدند. [ ۶] با فراخوانده شدن هر سه سپاه مکانیزه ذخیره و تمرکز آن ها در شمال شرقی ریوْنه[ ۷] ، نخستین ضد حمله نیروهای جبهه جنوب غربی ارتش سرخ در محور ولادیمیر - ولینسکی، دوبنو و ریونه با پنج سپاه ۸، ۹، ۱۵، ۱۹ و ۲۲ مکانیزه به وقوع پیوست. [ ۸] آغاز ضد حملات از روز ۲۶ ژوئن موجب به پا شدن یک نبرد زرهی در مقیاسی بی سابقه بین بیش از ۲ هزار تانک در خط مقدمی به طول ۷۰ کیلومتر شد. [ ۹] این ضد حملات که به صورت تکه تکه و با گرفتاری به مشکلات فرماندهی و بی تجربگی افسران ارتش سرخ در کنترل توده نیروهای زرهی[ ۷] ، به اجرا درمی آمدند، در رسیدن به اهداف تعیین شده ناموفق بودند و باعث از بین رفتن بسیاری از نیروهای ذخیره شوروی در منطقه شدند. [ ۱۰] این نبردهای شدید هر دو طرف را متحمل خسارات و تلفات زیادی کرد. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفطبق طرح عملیاتی بارباروسا، گروه ارتش جنوب آلمان می بایست بر منطقه راهبردی اوکراین با منابع حیاتی فراوان، مسلط می شد. در طرح اولیه، قوای این نیرو می بایست در یک حرکت گازانبری با پیشروی از شمال و جنوب با شکستن دفاع مرزی شوروی و نفوذ پر شتاب ۶۵۰ کیلومتری در عمق اراضی آن، خود را به رود دنیپر می رساندند و عمده نیروهای ارتش سرخ در اوکراین را در غرب این رود به محاصره درمی آوردند. [ ۱] عدم مشارکت ارتش یازدهم در تهاجم، جناح شمالی گروه ارتش جنوب را وادار به یک حمله رو در رو صرفاً از یک طرف ساخته بود. بدین ترتیب، این بخش از نیروها می بایست خود را در عرض سه تا چهار هفته به رود دنیپر می رساندند و سپس با چرخش به سمت جنوب، نیروهای ارتش سرخ را بین خود و دریای سیاه به محاصره درمی آوردند. [ ۲]
با آغاز عملیات بارباروسا در ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۱، گروه ارتش جنوب که در فضای تنگ بین مرداب های پریپیات و کوه های کارپات متمرکز شده بود[ ۳] ، اوکراین را مورد هجوم قرار داد. این گروه ارتش قوای جبهه جنوب غربی شوروی به فرماندهی سپهبد میخائیل کیرپونوس را در مقابل خود داشت. ارتش سرخ بزرگ ترین تمرکز قوای خود را در این منطقه قرار داده بود. [ ۴] علاوه بر قوای تحت امر کیرپونوس، روز ۲۵ ژوئن استاوکا، فرماندهی عالی شوروی، جبهه جنوبی به فرماندهی ارتشبد ایوان تیولنف را نیز به کمک ارتش های نهم و هجدهم ایجاد کرد[ ۵] تا در قسمت جنوبی جبهه مجموعاً قریب به ۸۰۰ هزار سرباز آلمانی با نزدیک به ۱٫۲ میلیون سرباز شوروی به پیکار بپردازند. [ ۶]
نیروهای ارتش سرخ در این ناحیه دست به دفاعی شدید زدند و با وجود کمبودهای جدی در زمینه سوخت و مهمات، از جانب فرماندهان عالی موظف به اجرای بلافاصله ضد حملات گردیدند. [ ۶] با فراخوانده شدن هر سه سپاه مکانیزه ذخیره و تمرکز آن ها در شمال شرقی ریوْنه[ ۷] ، نخستین ضد حمله نیروهای جبهه جنوب غربی ارتش سرخ در محور ولادیمیر - ولینسکی، دوبنو و ریونه با پنج سپاه ۸، ۹، ۱۵، ۱۹ و ۲۲ مکانیزه به وقوع پیوست. [ ۸] آغاز ضد حملات از روز ۲۶ ژوئن موجب به پا شدن یک نبرد زرهی در مقیاسی بی سابقه بین بیش از ۲ هزار تانک در خط مقدمی به طول ۷۰ کیلومتر شد. [ ۹] این ضد حملات که به صورت تکه تکه و با گرفتاری به مشکلات فرماندهی و بی تجربگی افسران ارتش سرخ در کنترل توده نیروهای زرهی[ ۷] ، به اجرا درمی آمدند، در رسیدن به اهداف تعیین شده ناموفق بودند و باعث از بین رفتن بسیاری از نیروهای ذخیره شوروی در منطقه شدند. [ ۱۰] این نبردهای شدید هر دو طرف را متحمل خسارات و تلفات زیادی کرد. [ ۶]
wiki: نبرد اومان