نبرد اردن

دانشنامه عمومی

نبرد آردن. تهاجم آردن یا نبرد آردن یا نبرد بولج آخرین تلاش گسترده آلمان نازی برای جلوگیری از تهاجم نیروهای متفقین به خاک این کشور در جنگ جهانی دوم است. این درگیری نظامی در منطقهٔ آردن رخ داد.
این نبرد در ابتدا با شکستن خط مقدم متفقین در غرب و تسخیر آنتورپ و قطع تدارکات همراه بود. فیلدمارشال گرت فن روندشتت از شمال لوکزامبورگ و منطقهٔ آردن به مواضع متفقین حمله کرد و تلفات سنگینی بر ارتش دوازدهم آمریکا وارد آورد. [ ۱] در آن روز برنارد لاو مونتگومری فرماندهٔ جبههٔ شمالی و عمر برادلی فرماندهٔ جنوب بود. هماهنگی این دو نیرو سبب شکست دشمن شد. واحد محاصره شدهٔ آمریکایی در باستون نیز در برابر حملات آلمان پایداری کرد و حمله را از سر گذرانید. با وجود برف سنگینی که باریده بود، متفقین در ۳ ژانویهٔ ۱۹۴۵ دست به ضد حمله زده و تا ۱۶ ژانویه منطقه را از دشمن پاکسازی کردند. [ ۱]
هدف اولیهٔ آلمان تصرف شهر اسپا بود که مرکز تدارکاتی و انبار سوخت آمریکایی ها و محل ذخیره میلیون ها لیتر سوخت آن ها بود. آلمان از حیث سوخت و بنزین به شدت در مضیقه قرار داشت. مقاومت جدی نیروهای آمریکایی در قسمت های شمالی و جنوبی از رخنه آلمان در مونشو و باستون جلوگیری و پیشروی آن را متوقف نمود. [ ۲]
عکس نبرد آردن
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

نبرد آردن. نبرد آرْدِن (Battle of the Bulge)
نبرد آرْدِن
(یا: نبرد پیش آمدگی) در جنگ جهانی دوم، نقشۀ هیتلر (با اسم رمز «دیدبانی راین») با هدف شکافتن خطوط دفاعی امریکا به دست فیلد مارشال روندشتت، در جنگل آردن واقع در شمال غربی فرانسه از ۱۶ دسامبر ۱۹۴۴ تا ۲۸ ژانویۀ ۱۹۴۵. نیروی زرهی ششم زپ دیتریش، نیروهای زرهی پنجم، و هفتم آلمان همراه با نیرویی آلمانی با نام «اسب تروا»، که به زبان انگلیسی صحبت می کردند و اونیفورم سربازان امریکایی را بر تن داشتند، تحت فرماندهی اوتو اسکورزنی هجوم سنگین و شدیدی را علیه ارتش یکم امریکا و گروه رزمی دوازدهم ژنرال اومِر برادلی آغاز کردند، درحالی که در این نقطۀ جبهه قبلاً چنان آرامش و سکونی حکمفرما بود که به «جبهۀ ارواح» معروف شده بود. با نامساعدبودن شرایط جوی نیروی هوایی متفقین زمین گیر شده بود و آمادگی لازم برای عملیات را نداشت. بنابراین، در ابتدا یگان های زرهی آلمان به خوبی متفقین را عقب راندند. امّا بعد از این موفقیت اولیه، سرانجام عملیات آنان به علت ناکامی در تصرف مخازن سوخت اصلی و خط دفاعی متفقین در سنت ویت و باستونی شدیداً دفع شد. هنگامی که متفقین از شوک اولیه رهایی یافتند، مونتگمری جلوی پیشروی آلمان را در ناحیۀ موز گرفت و در همان زمان که نیروهای برادلی دست به حمله زدند، ژنرال جورج پاتون نیز برای آزادسازی باستونی در ۲۶ دسامبر، وارد پیکار شد. در اواخر دسامبر وضعیت هوا بهتر شد و نیروی هوایی متفقین توانست مجدداً نقش خود را در نبرد ایفا کند. در ۳ ژانویۀ ۱۹۴۵ متفقین اقدام به حمله کردند و تا ۱۶ ژانویه دیگر اثری برآمدگی باقی نماند.

پیشنهاد کاربران

بپرس