نبخاء. [ ن َ ] ( ع ص ، اِ )پشته و زمین بلند نرم از زمین سخت و هموار سنگریزه ناک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مرتفعة. ( المنجد ). پشته ، و گفته اند زمین مرتفع. ( از اقرب الموارد ) ( از معجم متن اللغة ). || سست از زمینی سنگ ناک. ( از اقرب الموارد ). رخوة من الارض. ( المنجد ). ج ، نباخی.
