نبح. [ ن َ ] ( ع مص ) بانگ کردن سگ و آهو و تکه و مار . ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). بانگ کردن سگ. ( المصادر زوزنی ) ( تاج المصادر ): نبح الکلب نبحاً و نبیحاً و نباحاً [ ن ُ / ن ِ ] و تنباحاً؛ بانگ کرد سگ ، و کذا نبح الظبی و التیس و الحیة. ( منتهی الارب ). و نیز رجوع به نباح شود. || هجا گفتن شاعر. ( از اقرب الموارد ): نبح الشاعر؛ هجا. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). || ( اِ ) غوغای مردمان طایفه و بانگ سگ آنها و نیز کثرت و انبوهی آنها. ( ناظم الاطباء ). ج ، نبوح. رجوع به نبوح شود. || بانگ سگ. ( یادداشت مؤلف ). || بانگ آهو. ( یادداشت مؤلف ).
