نبت

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۲۶(بار)
نبت و نبات مصدراند و نیز هرچه از زمین روید اعم از درخت و علف، نبات و نبت خوانده می‏شود . سرزمین پاک گیاهش بادن خدا می‏روید. . . چنانکه می‏بینیم نبات در درختان نیز بکار رفته است. * . در لغت آمده «نَبَتَ الْاِنْسانُ نَباتاً: نَمی شَبابُهُ» یعنی جوانیش رویید و جوان شد و نیز آمده:«أَنْبَتَ الْغُلامُ: بَلَغَ مَبْلَغَ الرِجالِ» معنی آیه: خدا او را قبول کرد قبول نیک و او را تربیت کرد تربیت نیک. بعضی گفته‏اند تقدیر آن «فَأَنْبَتَها اِنْباتاً فَنَبَتْ نَباتاً حَسَناً» است و به قول بعضی مصدر مجرد به جای مصدر مزید آمده است. * . این آیه نیز مانند آیه سابق است و می‏رساند که بشر جزء نباتات و روییدنیهااست و مانند آنها نمو و رشد می‏کند به نظر بعضی‏ها «نَباتاً» حال است .