نباء

لغت نامه دهخدا

نباء. [ ن ُ ] ( ع اِ ) ج ِ نبی. ( معجم متن اللغة ) ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( المنجد ). رجوع به نَبی شود.

نباء. [ ن ِ ] ( ع مص ) مناباة. ( ناظم الاطباء ). در منتهی الارب و اقرب الموارد و محیط المحیط دیده نشد.

نباء. [ ن َ ب َءْ ] ( ع اِ ) آگاهی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( دهار ). خبر. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ) ( غیاث اللغات از منتخب اللغات و کشف اللغات ) ( ناظم الاطباء ) ( معجم متن اللغة ) ( صراح ). الخبر، لأنه یأتی من مکان الی آخر. ( المنجد ) : عم یتسائلون عن النباً العظیم. ( قرآن 1/78 ). ج ، انباء.

نباء. [ ن َ ب َءْ ] ( اِخ ) ( الَ... ) سوره هفتادوهشتمین از قرآن ، مکیه و آن چهل آیت است ، پس از سوره مرسلات و پیش از نازعات قرار گرفته و با این آیت آغاز می شود: عم یتسائلون عن النباً العظیم.

پیشنهاد کاربران

بپرس