نایپول سر وی اس

نایْپول، سِر وی. اِس (۱۹۳۲)(Naipaul, Sir.V. S)
نایْپول، سِر وی. اِس
(نام کامل: ویدیادهَر سوراج پراساد نایپول) رُمان نویس هندی تبار ترینیدادی، و برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات در ۲۰۰۱، به خاطر روایت های بدبینانۀ او از وقایع کشورهای جهان سوم و پرده برداری از آنچه آکادمی سوئد آن را «تاریخ های پنهان شده» نامیده است. در خانواده ای از خدمتکاران هندی مهاجر در ترینیداد در امریکای لاتین به دنیا آمد. در ۱۹۵۰ برای تحصیل به دانشگاه آکسفورد رفت و در انگلستان ماندگار شد، و در ۱۹۸۹ لقب سِر گرفت. در کشور آزاد (۱۹۷۱) که شامل سه داستان است، جایزۀ بوکر را برای او به ارمغان آورد. ازجملۀ رُمان های اوست: مشت مالچی عارف (۱۹۵۷)؛ خیابان میگل (۱۹۵۹)؛ خانه ای برای آقای بیس واس (۱۹۶۱)؛ چریک ها (۱۹۷۵)؛ خم رودخانه (۱۹۷۹)؛ مقلدان (۱۹۶۷)؛ نیمۀ زندگی (۲۰۰۱). از آثارِ غیرداستانی اوست: هند: منطقۀ تاریک (۱۹۶۵)؛ هند: تمدن مجروح (۱۹۷۷)؛ اینک یک میلیون شورش (۱۹۹۰) هر سه دربارۀ هندوستان. او دو بار به ایران سفر کرد و کتابی به نام درمیان مؤمنان نوشته است. برادرش شیوا نایپول (۱۹۴۵ـ۱۹۸۵) نیز روزنامه نگار و رمان نویس بود. ازجمله رمان های او کرم های شب تاب (۱۹۷۰) است.