ناین سینگ

ناین سینگ ( به سانسکریت: नैन सिंह ) یکی از نخستین بلدهایی بود که هیمالیا را برای برتیانیایی ها کاوید. او مسیر میان نپال و تبت را ترسیم نمود، برای نخستین بار جای و بلندای لهاسا را مشخص نمود و نقشه بزرگترین بخش تسانگپو - بزرگترین رود تبت - را رسم نمود.
در ۱۸۶۵ وی به همراه پسر عمویش مانی سینگ دهرا دون در شمال هندوستان را به سوی نپال ترک کرد. در آنجا پسرعمویش به هندوستان بازگشت ولی ناین سینگ به تاشیلهونپو رفت، جایی که لهاسا و پانچن لاما را دید. در زمان ایست در لهاسا دو کشمیری مسلمان او را دیدند و کیستیش بر ایشان آگاه شد و در برابر مبلغ ناچیزی مشاهدات او را خریدند. پس از آن ناین سینگ از راه دریاچه مانساروار در باختر تبت به هند بازگشت.
در سفر دوم در ۱۸۶۷ وی باختر تبت را کاوید و از معدن های طلای افسانه ای توک جالونگ بازدیدکرد. او دید که کارگران تنها در سطح زمین در پی طلایند و جستجوی ژرفای زمین را گناهی بزرگ بر زمین و سبب بی بهره کردن آن از باروری می دانند.
میان سال های ۱۸۷۳ - ۱۸۷۵ او از له در کشمیر از راهی شمالی تر از راه سفر نخستش رهسپار لهاسا شد.
در دهه هفتاد و هشتاد میلادی یافته های او دربارهٔ جغرافیای آسیا مورد تشویق سازمان های جغرافیایی اروپایی چون انجمن جغرافیایی پادشاهی قرارگرفت و دولت آن زمان هندوستان نیز دو روستا را به پاس کوشش هایش بدو بخشید. همچنین در ۲۷ ژوئن ۲۰۰۴ هندوستان تمبری را با نگارهٔ او و به افتخارش چاپ نمود.