نایسریاسه

نیسریاس خانواده نیسریا شامل جنس های نیسریا، کینگلا، ایکنلا، سیمون سیلا ( simonsiella ) ، آلیسیلا ( alyysiella ) و چندین گونه دیگر می باشد. نیسریاها کوکسی های گرم منفی هستند که معمولاً به صورت دوتایی دیده می شوند. نیسریا گنوره ( گنوکوک ) و نیسریا مننژیتیدس ( منگوکوک ) برای انسان بیماری زا هستند. برخی از نیسریاها از ساکنان طبیعی مجاری تنفسی انسان به شمار می روند که به ندرت ایجاد بیماری می کنند و معمولاً به صورت خارج سلولی هستند. گنوکوک ها و منگوکوک ها شباهت زیادی به هم دارند؛ ۷۰ در صد DNA آن ها شبیه به هم است و به وسیله ویژگی های اختصاصی و چند تست آزمایشگاهی از یکدیگر افتراق داده می شوند.
مننگوکوک ها کپسول پلی ساکاریدی دارند. در حالی که گنوکوک ها ندارند. مننگوکوک ها به ندرت دارای پلاسمید هستند اما غالب گنوکوک ها پلاسمید دارند. مهم تر از همه آنکه این دو گونه بر اساس علائم بالینی که در طی بیماری خود ایجاد می کنند، از یکدیگر متمایز می شوند. بدین صورت که مننگوکوک مشخصا در مجاری تنفسی فوقانی یافت می شود و ایجاد مننژیت می کند، در حالی که گنوکوک عفونت تناسلی ایجاد می نماید. با این وجود طیف بیماری های ایجاد شده توسط گنوکوک ها و مننگوکوک ها با یکدیگر هم پوشانی دارد.
از زمان گسترش از پنی سیلین، مقاومت گنوکوک ها نسبت به پنی سیلین به تدریج افزایش یافته است. به دلیل انتخاب گونه های جهش یافته کروموزومی، در حال حاضر برای مهار شدن بسیاری از گونه ها، به غلظت بالایی از پنی سیلین نیاز است. میزان شیوع نیسریاگنوره مولد پنی سیلیناز ( PPNG ) نیز افزایش یافته است. مقاومت وابسته به کروموزوم نسبت به تتراسیکلین نیز شایع است. مقاومت نسبت به اسپکتینومایسین نیز مانند مقاومت نسبت به سایر داروهای ضد میکروبی قابل توجه است. به خاطر مشکلات به مقاومت دارویی در نیسریا گنوره، سازمان بهداشت عمومی ایالات متحده، توصیه کرده است که عفونت های بدون عارضه تناسلی یارکتال به وسیله تزریق تک دوز سفتریاکسون داخل عضلانی درمان شود. درمان اضافی به وسیله داکسی سیکلین خوراکی، دو بار در روز به مدت ۷ روز، در موارد احتمال عفونت های هم زمان کلامیدیایی توصیه می شود. اریترومایسین خوراکی چهار بار در روز به مدت ۷ روز می تواند در زنان حامله جایگزین داکسی سیکلین گردد. تغییر در این درمان ها برای سایر انواع عفونت های گنوکوکی توصیه می شود.