نایجل دیوید شورت ( به انگلیسی: Nigel David Short ) ( زاده ۱ ژوئن ۱۹۶۵ در لنکشر ) شطرنجباز انگلیسی است که معمولاً بهترین شطرنج باز قرن بیستم این کشور محسوب می شود. وی در ۱۹ سالگی درجه استاد بزرگی را کسب کرد و از ژانویه ۱۹۸۸ تا ژوئیه ۱۹۸۹ در رتبه سوم رنکینگ جهانی این رشته جای داشت. او در سال ۱۹۹۳ برای فینال قهرمانی جهان در مقابل گری کاسپاروف انتخاب شد.
شورت سابقه پیروزی بر ۱۲ نفر از ۱۹ قهرمان شطرنج رسمی دنیا در تمام دوران ها را دارد. او هم اکنون مسن ترین شطرنج بازی است که در بین صد نفر برتر دنیا جای دارد. وی همچنین به عنوان یک مربی و تحلیل گر شطرنج نیز فعال است و در سال های ۲۰۰۶ - ۲۰۰۷ مربی تیم ملی شطرنج ایران بود که با موفقیت غیرمنتظره این تیم در کسب مدال برنز تیمی بازی های آسیایی دوحه و یک مدال نقره و دو برنز بازی های آسیایی داخل سالن ۲۰۰۷ همراه شد.
شورت در ده سالگی با پیروزی بر ویکتور کورچنوی در یک مسابقه سیمولتانه به شهرت رسید. در ۱۹۷۷ سه روز قبل از تولد ۱۲ سالگیش جوان ترین شطرنج بازی شد که تا آن زمان به مرحله نهایی قهرمانی بریتانیا رسیده است. در ۱۴ سالگی به طور مشترک با جان نان و رابرت بلین قهرمان بریتانیا شد و با کسب ۸ امتیاز از ۱۵ بازی در تورنمنت هاستینگز ۸۰ - ۱۹۷۹ درجه استاد بین المللی را کسب کرد که در آن زمان جوان ترین استاد بین المللی تاریخ محسوب می شد و رکورد ۲۲ سال پیش بابی فیشر را شکست. وی در قهرمانی جوانان جهان ۱۹۸۰ پس از گری کاسپاروف دوم شد و در سال ۱۹۸۴ درجه استاد بزرگ را دریافت کرد. او در سال های ۱۹۸۴، ۱۹۸۷ و ۱۹۹۸ قهرمان شطرنج بریتانیا و در ۱۹۹۱ قهرمان انگلستان شد و در سال ۲۰۱۱ در ۴۶ سالگی به طور مشترک با مایکل آدامز در قهرمانی بریتانیا نفر اول شد اما در مسابقه تای بریک از او شکست خورد. او همچنین سه بار در ۲۰۰۴، ۲۰۰۶ و ۲۰۰۸ قهرمان کشورهای مشترک المنافع شد و در ۲۰۰۶ قهرمانی شطرنج انفرادی اتحادیه اروپا شد.
شورت در ۱۹۸۵ اولین بریتانیایی شد که به تورنمنت کاندیداتوری قهرمانی جهان صعود می کند اما در این مسابقه که برای تعیین رقیب قهرمان جهان انجام می شد با ۷ امتیاز از ۱۵ بازی بین شانزده نفر دهم شد. در ۱۹۹۰ با کسب نتیجه مطلوب در تورنمنت اینترزونال مانیل برای سومین بار به تورنمنت کاندیداتوری قهرمانی جهان راه یافت. وی در این رقابت ها که به طور حذفی برگزار می شد با پیروزی بر بوریس گلفاند ( ۵ - ۳ ) ، آناتولی کارپف قهرمان سابق جهان ( ۶ - ۴ ) و یان تیمان ( ۷. ۵ - ۵. ۵ ) حق رقابت با گری کاسپاروف برای قهرمانی جهان را پیدا کرد که پیش از آن سه بار از عنوان خود در برابر کارپف دفاع کرده بود. مسابقه این دو یکی از مقاطع مهم تاریخ شطرنج جهان بود؛ به گفته شورت و کاسپاروف رئیس فدراسیون بین المللی شطرنج بدون مشورت با آن ها محل مسابقه و جایزه آن را تعیین کرده بود که نقض مقررات این فدراسیون است در نتیجه این دو اتحادیه شطرنج حرفه ای را تأسیس کرده و تصمیم گرفتند مسابقه خود را خارج از نظارت فیده برگزار کنند. اتفاقی که باعث شد تا ۱۳ سال بعد یعنی تا سال ۲۰۰۶ شطرنج جهان دو قهرمان ( قهرمان کلاسیک و قهرمان رسمی فیده ) داشته باشد. مسابقه این دو در لندن با پیروزی ۱۲. ۵ - ۷. ۵ کاسپاروف به پایان رسید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشورت سابقه پیروزی بر ۱۲ نفر از ۱۹ قهرمان شطرنج رسمی دنیا در تمام دوران ها را دارد. او هم اکنون مسن ترین شطرنج بازی است که در بین صد نفر برتر دنیا جای دارد. وی همچنین به عنوان یک مربی و تحلیل گر شطرنج نیز فعال است و در سال های ۲۰۰۶ - ۲۰۰۷ مربی تیم ملی شطرنج ایران بود که با موفقیت غیرمنتظره این تیم در کسب مدال برنز تیمی بازی های آسیایی دوحه و یک مدال نقره و دو برنز بازی های آسیایی داخل سالن ۲۰۰۷ همراه شد.
شورت در ده سالگی با پیروزی بر ویکتور کورچنوی در یک مسابقه سیمولتانه به شهرت رسید. در ۱۹۷۷ سه روز قبل از تولد ۱۲ سالگیش جوان ترین شطرنج بازی شد که تا آن زمان به مرحله نهایی قهرمانی بریتانیا رسیده است. در ۱۴ سالگی به طور مشترک با جان نان و رابرت بلین قهرمان بریتانیا شد و با کسب ۸ امتیاز از ۱۵ بازی در تورنمنت هاستینگز ۸۰ - ۱۹۷۹ درجه استاد بین المللی را کسب کرد که در آن زمان جوان ترین استاد بین المللی تاریخ محسوب می شد و رکورد ۲۲ سال پیش بابی فیشر را شکست. وی در قهرمانی جوانان جهان ۱۹۸۰ پس از گری کاسپاروف دوم شد و در سال ۱۹۸۴ درجه استاد بزرگ را دریافت کرد. او در سال های ۱۹۸۴، ۱۹۸۷ و ۱۹۹۸ قهرمان شطرنج بریتانیا و در ۱۹۹۱ قهرمان انگلستان شد و در سال ۲۰۱۱ در ۴۶ سالگی به طور مشترک با مایکل آدامز در قهرمانی بریتانیا نفر اول شد اما در مسابقه تای بریک از او شکست خورد. او همچنین سه بار در ۲۰۰۴، ۲۰۰۶ و ۲۰۰۸ قهرمان کشورهای مشترک المنافع شد و در ۲۰۰۶ قهرمانی شطرنج انفرادی اتحادیه اروپا شد.
شورت در ۱۹۸۵ اولین بریتانیایی شد که به تورنمنت کاندیداتوری قهرمانی جهان صعود می کند اما در این مسابقه که برای تعیین رقیب قهرمان جهان انجام می شد با ۷ امتیاز از ۱۵ بازی بین شانزده نفر دهم شد. در ۱۹۹۰ با کسب نتیجه مطلوب در تورنمنت اینترزونال مانیل برای سومین بار به تورنمنت کاندیداتوری قهرمانی جهان راه یافت. وی در این رقابت ها که به طور حذفی برگزار می شد با پیروزی بر بوریس گلفاند ( ۵ - ۳ ) ، آناتولی کارپف قهرمان سابق جهان ( ۶ - ۴ ) و یان تیمان ( ۷. ۵ - ۵. ۵ ) حق رقابت با گری کاسپاروف برای قهرمانی جهان را پیدا کرد که پیش از آن سه بار از عنوان خود در برابر کارپف دفاع کرده بود. مسابقه این دو یکی از مقاطع مهم تاریخ شطرنج جهان بود؛ به گفته شورت و کاسپاروف رئیس فدراسیون بین المللی شطرنج بدون مشورت با آن ها محل مسابقه و جایزه آن را تعیین کرده بود که نقض مقررات این فدراسیون است در نتیجه این دو اتحادیه شطرنج حرفه ای را تأسیس کرده و تصمیم گرفتند مسابقه خود را خارج از نظارت فیده برگزار کنند. اتفاقی که باعث شد تا ۱۳ سال بعد یعنی تا سال ۲۰۰۶ شطرنج جهان دو قهرمان ( قهرمان کلاسیک و قهرمان رسمی فیده ) داشته باشد. مسابقه این دو در لندن با پیروزی ۱۲. ۵ - ۷. ۵ کاسپاروف به پایان رسید.
wiki: نایجل شورت