نایب الملک نشین گرانادای جدید ( اسپانیایی: Virreinato de Nueva Granada ) که همچنین نایب الملک نشین پادشاهی گرانادای جدید یا نایب الملک نشین سانتافه نیز خوانده می شد نامی بود که در تاریخ ۲۷ مه ۱۷۱۷ به حوزه قضایی امپراتوری اسپانیا در شمال آمریکای جنوبی داده شد. [ ۱] که امروزه مطابق با کلمبیا، اکوادور، پاناما و ونزوئلا است. این منطقه در سال ۱۷۱۷ به عنوان بخشی از سیاست کنترل سرزمین های جدید توسط پادشاه فیلیپه پنجم ایجاد شد، در سال ۱۷۲۳ به دلیل مشکلات مالی به حالت تعلیق درآمد و در سال ۱۷۳۹ بازسازی شد تا آن هنگام که جنبش استقلال دوباره آن را در سال ۱۸۱۰ به حالت تعلیق درآورد. قلمرو مربوط به پاناما بعداً در سال ۱۷۳۹ به ثبت رسید، و استان های ونزوئلا از نایب الملک نشین جدا شدند و در سال ۱۷۷۷ به حوزه نیابتی ونزوئلا واگذار شدند. علاوه بر این مناطق اصلی، قلمرو نایب الملک نشین گرانادای جدید شامل گویان، ترینیداد و توباگو، جنوب غربی سورینام، بخش هایی از شمال غربی برزیل و شمال پرو بود. [ ۲]
دو قرن پس از تأسیس پادشاهی گرانادای جدید در قرن شانزدهم، که فرماندار آن وابسته به نایب الملک نشین پرو در لیما و از مخاطبان در سانتافه د بوگوتا ( پایتخت امروزی جمهوری کلمبیا ) بود، کندی ارتباطات بین دو پایتخت منجر به ایجاد نایب الملک نشین مستقل در گرانادای جدید در سال ۱۷۱۷ ( و تأسیس مجدد آن در سال ۱۷۳۹ پس از یک وقفه کوتاه ) شد. سایر استان ها شامل اکوادور امروزی، بخش های شرقی و جنوبی ونزوئلا امروزی می شد، [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدو قرن پس از تأسیس پادشاهی گرانادای جدید در قرن شانزدهم، که فرماندار آن وابسته به نایب الملک نشین پرو در لیما و از مخاطبان در سانتافه د بوگوتا ( پایتخت امروزی جمهوری کلمبیا ) بود، کندی ارتباطات بین دو پایتخت منجر به ایجاد نایب الملک نشین مستقل در گرانادای جدید در سال ۱۷۱۷ ( و تأسیس مجدد آن در سال ۱۷۳۹ پس از یک وقفه کوتاه ) شد. سایر استان ها شامل اکوادور امروزی، بخش های شرقی و جنوبی ونزوئلا امروزی می شد، [ ۳]
