نای نبردی. [ ی ِ ن َ ب َ ] ( ترکیب وصفی ، اِمرکب ) نای نبرد. رجوع به نای نبرد شود : ز نای نبردی برآمد خروش غو کوس در لشکر افکند جوش.اسدی.چو صف سپاه از دو سو گشت راست غو کوس و نای نبردی بخاست.اسدی.