ناگندیده

لغت نامه دهخدا

ناگندیده. [ گ َ دی دَ /دِ ] ( ن مف مرکب ) سالم. بی عیب. گنده ناشده. که خرابی و فساد در آن راه نیافته است. که بدبوی ناشده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس