ناگنجنده

لغت نامه دهخدا

ناگنجنده. [ گ ُ ج َ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) فراهم ناآینده. ناسازگار : و این چهار مایه [ آب و آتش و باد و خاک ] ضد یکدیگرند، یعنی دشمن یکدیگرند و با یکدیگر ناگنجنده و ناسازند. ( ذخیره خوارزمشاهی ). || که در جایی یا چیزی نگنجد. رجوع به گنجیدن شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس