ناگفتن. [ گ ُ ت َ ] ( مص منفی ) نگفتن. مقابل گفتن : سخن آنگه کند حکیم آغازیا سرانگشت سوی لقمه درازکه ز ناگفتنش خلل زایدیا ز ناخوردنش بجان آید.سعدی.چه گویم که ناگفتنم خوشتر است زبان در دهان پاسبان سر است.؟رجوع به گفتن شود.