ناگفتن

لغت نامه دهخدا

ناگفتن. [ گ ُ ت َ ] ( مص منفی ) نگفتن. مقابل گفتن :
سخن آنگه کند حکیم آغاز
یا سرانگشت سوی لقمه دراز
که ز ناگفتنش خلل زاید
یا ز ناخوردنش بجان آید.
سعدی.
چه گویم که ناگفتنم خوشتر است
زبان در دهان پاسبان سر است.
؟
رجوع به گفتن شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس