ناگزال یا ناگزالی ( به انگلیسی: Naxal or Naxalite ) در هندوستان به اعضای هر گروه گریلایی کمونیستی گفته می شود که با حزب کمونیست هند ( مائوئیست ) در پیوند باشد. واژهٔ ناگزال از نام روستایی به نام ناگزالباری در بنگال غربی گرفته شده است که آغاز مبارزات این جنبش بدان بازمی گردد. ناگزالی ها به عنوان کمونیست های رادیکال چپ شناخته می شوند و از ایدئولوژی و تمایلات سیاسی مائوئیست ها پشتیبانی می کنند. ریشه های اولیهٔ ناگزال را می توان در گسستی دنبال کرد که در ۱۹۶۷ در حزب کمونیست هند ( مارکسیست ) پدید آمد و به شکلگیری حزب کمونیست هند ( مارکسیست - لنینیست ) انجامید. در آغاز مرکز جنبش در بنگال غربی بود، اما در سال های بعد، به واسطهٔ فعالیت گروه های زیرزمینی مانند حزب کمونیست هند ( مائوئیست ) در مناطق کمتر توسعه یافتهٔ روستایی جنوب و شرق هند مانند چتیسگر، اوریسا و آندرا پرادش گسترش یافت.
... [مشاهده متن کامل]
سرویس اطلاعات هند، بال تحقیقاتی و تحلیل هندوستان، در سال ۲۰۰۶ شمار کادرهای مسلح ناگزال را ۲۰ هزار نفر و اعضای ثابت آن را ۵۰ هزار نفر تخمین زد. تأثیر در حال رشد آن ها سبب شد تا مانموهان سینگ نخست وزیر هند از ناگزال به عنوان «جدی ترین تهدید داخلی برای امنیت ملی هند» یاد کند. ناگزالی ها و دیگر گروه های مسلح ضد دولت را اغلب با عنوان افراطی مورد اشارهٔ رسانه ها قرار می گیرند.
در فوریهٔ ۲۰۰۹ دولت مرکزی هند اقدامی جدید را در سطح کشور اعلام کرد که «برنامهٔ عمل یکپارچه» ( به انگلیسی: Integrated Action Plan - IAP ) نامیده می شد و طی آن عملیاتی گسترده با هدف برخورد با مسئلهٔ ناگزال در همهٔ مناطق درگیر ( کارناتاکا، چتیسگر، اوریسا، آندرا پرادش، مهاراشترا، جارکند، بهار، اوتار پرادش و بنگال غربی ) به راه افتاد. مهم تر آنکه در این برنامه بودجه ای برای پروژه های توسعهٔ اقتصادی مردم نهاد در نواحی تحت تأثیر ناگزالی ها در نظر گرفته شده است. همچنین به منظور محدود کردن بیشتر ناگزال، بودجهٔ پلیس ویژه افزایش داده شده است تا نفوذ ناگزال در این مناطق کاهش یابد.
در سال ۲۰۰۹ ناگزالی ها دست کم در ۱۸۰ ناحیه در ۱۰ ایالت هند فعال بودند. در ماه آگوست ۲۰۱۰، پس از یک سال کامل اجزای «برنامهٔ عمل یکپارچه» ایالت کارناتاکا از فهرست ایالت های زیر تأثیر ناگزال خارج شد. در ژوئیه ۲۰۱۱، شمار نواحی تحت تأثیر ناگزال به ۸۳ ناحیه در ۹ ایالت ( شامل ۲۰ ناحیهٔ دیگر ) کاهش یافت. در ماه دسامبر ۲۰۱۱ دولت ملی گزارش داد که شمار افرادی که در ارتباط با ناگزال مرده اند یا زخمی شده اند در سطح کشور کاهش یافته و به ۵۰ درصد میزان آن در سال ۲۰۱۰ رسیده است. در سال ۲۰۱۳ مائوئیست ها مسئولیت ۱۹۲ مرگ را بر عهده گرفتند که این رقم برابر با نیمی از همهٔ مرگ هایی بوده که در هند بر اثر ترور صورت گرفته است.
... [مشاهده متن کامل]
سرویس اطلاعات هند، بال تحقیقاتی و تحلیل هندوستان، در سال ۲۰۰۶ شمار کادرهای مسلح ناگزال را ۲۰ هزار نفر و اعضای ثابت آن را ۵۰ هزار نفر تخمین زد. تأثیر در حال رشد آن ها سبب شد تا مانموهان سینگ نخست وزیر هند از ناگزال به عنوان «جدی ترین تهدید داخلی برای امنیت ملی هند» یاد کند. ناگزالی ها و دیگر گروه های مسلح ضد دولت را اغلب با عنوان افراطی مورد اشارهٔ رسانه ها قرار می گیرند.
در فوریهٔ ۲۰۰۹ دولت مرکزی هند اقدامی جدید را در سطح کشور اعلام کرد که «برنامهٔ عمل یکپارچه» ( به انگلیسی: Integrated Action Plan - IAP ) نامیده می شد و طی آن عملیاتی گسترده با هدف برخورد با مسئلهٔ ناگزال در همهٔ مناطق درگیر ( کارناتاکا، چتیسگر، اوریسا، آندرا پرادش، مهاراشترا، جارکند، بهار، اوتار پرادش و بنگال غربی ) به راه افتاد. مهم تر آنکه در این برنامه بودجه ای برای پروژه های توسعهٔ اقتصادی مردم نهاد در نواحی تحت تأثیر ناگزالی ها در نظر گرفته شده است. همچنین به منظور محدود کردن بیشتر ناگزال، بودجهٔ پلیس ویژه افزایش داده شده است تا نفوذ ناگزال در این مناطق کاهش یابد.
در سال ۲۰۰۹ ناگزالی ها دست کم در ۱۸۰ ناحیه در ۱۰ ایالت هند فعال بودند. در ماه آگوست ۲۰۱۰، پس از یک سال کامل اجزای «برنامهٔ عمل یکپارچه» ایالت کارناتاکا از فهرست ایالت های زیر تأثیر ناگزال خارج شد. در ژوئیه ۲۰۱۱، شمار نواحی تحت تأثیر ناگزال به ۸۳ ناحیه در ۹ ایالت ( شامل ۲۰ ناحیهٔ دیگر ) کاهش یافت. در ماه دسامبر ۲۰۱۱ دولت ملی گزارش داد که شمار افرادی که در ارتباط با ناگزال مرده اند یا زخمی شده اند در سطح کشور کاهش یافته و به ۵۰ درصد میزان آن در سال ۲۰۱۰ رسیده است. در سال ۲۰۱۳ مائوئیست ها مسئولیت ۱۹۲ مرگ را بر عهده گرفتند که این رقم برابر با نیمی از همهٔ مرگ هایی بوده که در هند بر اثر ترور صورت گرفته است.
