شب زمستان بود کپّی سرد یافت
کرمکی شبتاب ناگاهی بتافت.
رودکی.
گرد گرداب مگرد ارْت نیاموخت شنا که شوی غرقه چو ناگاهی ناغوش خوری.
لبیبی.
ناگاهی سیاهئی بر وی بگذشت. ( ترجمه محاسن اصفهان ص 75 ).ناگاهی
لغت نامه دهخدا
شب زمستان بود کپّی سرد یافت
کرمکی شبتاب ناگاهی بتافت.
که شوی غرقه چو ناگاهی ناغوش خوری.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید