بگشادش در با کبر شهنشاهان
گفت بسم اﷲ و اندرشد ناگاهان.
منوچهری.
به سحرگاهان ناگاهان آواز کلنگ راست چون غیو کند صفدر بر کردوسی.
منوچهری.
چند ناگاهان به چاه اندر فتادآنکه او مر دیگران راه چاه کند.
ناصرخسرو.
کشته فرزند گرامی را گر ناگاهان بیند از بیم خروشید نیارد مادر.
انوری.
جهان جان کمال الدین سماعیل شنیدم وی که ناگاهان فروشد.
اثیرالدین اومانی ( از آنندراج ).
|| ( ص مرکب ) ناگهانی. فجائی : موج دریاست قربت شاهان
خشم ایشان بلای ناگاهان.
اوحدی.
- به ناگاهان ؛ ناگاهان. به ناگاه : ور زآنکه بغرّدی به ناگاهان
پیرامن او هزبر یا ببری.
منوچهری.