ناگاه گیر

لغت نامه دهخدا

ناگاه گیر. ( نف مرکب ) غافل گیر. ( ناظم الاطباء ). کسی که حمله ناگهانی آرد و بی خبر و بی اطلاع کسی چیزی را بگیرد. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که حمله ناگهانی آردوبیخبر کسی یا چیزی را بگیرد .

فرهنگ عمید

آن که ناگهانی حمله کند و کسی یا چیزی را بگیرد، ناگاه گیرنده، غافل گیر.

پیشنهاد کاربران

بپرس