ناگائوتا ( به ژاپنی: 長唄 Nagauta ) به معنی «آواز بلند» یک نوع سبک آوازی موسیقی سنتی ژاپن بود که در کابوکی استفاده می شد. این سبک حدود سال ۱۷۴۰ پیشرفت کرد و بر نو ( تئاتر ) سازهای شامیسن و انواع مختلف طبل ها نیز نفوذ پیدا کرد. ناگائوتا موسیقی ترکیبی از سبک های مختلف است که از موسیقی رایج در دوره ادو ناشی شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: ناگائوتا