ناکاهیدنی

لغت نامه دهخدا

ناکاهیدنی. [ دَ ] ( ص لیاقت ) ناکاستنی. کاهش ناپذیر. که کاستنی نیست. مقابل کاهیدنی. رجوع به کاهیدنی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس