ناکاجیما مدل ۹۱ نیروی زمینی ( به ژاپنی: 九一式戦闘機 ) یک هواگرد جنگنده تک باله بال چتری تک موتوره تک سرنشین ساخت شرکت ناکاجیما در امپراتوری ژاپن در دهه ۱۹۳۰ میلادی بود. این هواگرد در سال ۱۹۳۱ رسماً معرفی و ۴۲۰ فروند از آن بین سال های ۱۹۳۱ و ۱۹۳۴ تولید شد.
این هواگرد بنا به درخواست سال ۱۹۲۷ نیروی زمینی امپراتوری ژاپن در نخستین رقابت آزاد جهت انتخاب یک جنگنده ساخت ژاپن، [ ۱] به صورت دم چرخ و با ارابه فرود ثابت و شاسی یک پارچه[ ۱] در رقابت با شرکت های دیگر همچون میتسوبیشی و کاوازاکی[ ۱] با همیاری مهندسان فرانسوی[ ۱] طراحی شد. این مدل نسبت به نمونه های پیشین دارای بال های کوچک تر، مخزن سوخت تغییر مکان یافته، ستون هایی برای نگهداری بال چتری، محافظ حلقه ای شکل موتور و طراحی جدیدی در بخش دم و ارابه فرود بود.
نیروی زمینی امپراتوری ژاپن پس از موفقیت هواگرد جدید در آزمایش ها آن را تحت عنوان ناکاجیما مدل ۹۱ نیروی زمینی ( به جهت سال ۲۵۹۱ در تقویم ژاپنی[ ۱] ) سفارش داد که نخستین فروند از آن سال ۱۹۳۱ تحویل داده شد. البته با توجه به بروز مشکلاتی در هدایت پذیری و نقطه سقل هواگرد، ورود آن به خدمت در نیروی زمینی با مقداری تأخیر مواجه گشت. از این هواگرد پس از سال ۱۹۳۲ به عنوان جنگنده اصلی نیروی زمینی امپراتوری ژاپن استفاده شد. [ ۱]
با پدیداری مدل جدیدتر کاوازاکی مدل ۹۵ نیروی زمینی در محدوده سال های ۱۹۳۶ و ۱۹۳۷ مدل ۹۱ کنار نهاده شد.
این هواگرد در سال ۱۹۳۲ در قالب ۴ اسکادران نخستین نبرد خود در نخستین جنگ ژاپن و چین تجربه کرد. [ ۲]
۱۲ فروند از مدل ۹۱ به جمهوری چین فروخته شد که با آغاز جنگ بین دو کشور علیه خود ژاپنی ها به کار گرفته شد.
• خدمه: ۱ نفر
• طول: ۷٫۲۶ متر
• طول بال: ۱۱ متر
• ارتفاع: ۲٫۷۹ متر
• مساحت بال: ۲۰ متر مربع
• وزن خالی: ۱۰۷۵ کیلوگرم
• وزن بارگزاری شده: ۱۵۳۰ کیلوگرم
• نیرومحرکه: یک موتور شعاعی ۹ سیلندر بریستول ژوپیتر ۷ خنک شونده با هوا: ۵۲۰ اسب بخار
• پروانه: ملخ دو تیغه چوبی[ ۳]
• حداکثر سرعت: ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت
• پایاسیر: ۲۶۸ کیلومتر بر ساعت
• برد: ۵۰۰ کیلومتر[ ۲]
• حداکثر ارتفاع: ۹۰۰۰ متر
• سرعت صعود: ۳۰۰۰ متری در یک دقیقه، [ ۳] ۹۸۴۵ متری در ۴ دقیقه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین هواگرد بنا به درخواست سال ۱۹۲۷ نیروی زمینی امپراتوری ژاپن در نخستین رقابت آزاد جهت انتخاب یک جنگنده ساخت ژاپن، [ ۱] به صورت دم چرخ و با ارابه فرود ثابت و شاسی یک پارچه[ ۱] در رقابت با شرکت های دیگر همچون میتسوبیشی و کاوازاکی[ ۱] با همیاری مهندسان فرانسوی[ ۱] طراحی شد. این مدل نسبت به نمونه های پیشین دارای بال های کوچک تر، مخزن سوخت تغییر مکان یافته، ستون هایی برای نگهداری بال چتری، محافظ حلقه ای شکل موتور و طراحی جدیدی در بخش دم و ارابه فرود بود.
نیروی زمینی امپراتوری ژاپن پس از موفقیت هواگرد جدید در آزمایش ها آن را تحت عنوان ناکاجیما مدل ۹۱ نیروی زمینی ( به جهت سال ۲۵۹۱ در تقویم ژاپنی[ ۱] ) سفارش داد که نخستین فروند از آن سال ۱۹۳۱ تحویل داده شد. البته با توجه به بروز مشکلاتی در هدایت پذیری و نقطه سقل هواگرد، ورود آن به خدمت در نیروی زمینی با مقداری تأخیر مواجه گشت. از این هواگرد پس از سال ۱۹۳۲ به عنوان جنگنده اصلی نیروی زمینی امپراتوری ژاپن استفاده شد. [ ۱]
با پدیداری مدل جدیدتر کاوازاکی مدل ۹۵ نیروی زمینی در محدوده سال های ۱۹۳۶ و ۱۹۳۷ مدل ۹۱ کنار نهاده شد.
این هواگرد در سال ۱۹۳۲ در قالب ۴ اسکادران نخستین نبرد خود در نخستین جنگ ژاپن و چین تجربه کرد. [ ۲]
۱۲ فروند از مدل ۹۱ به جمهوری چین فروخته شد که با آغاز جنگ بین دو کشور علیه خود ژاپنی ها به کار گرفته شد.
• خدمه: ۱ نفر
• طول: ۷٫۲۶ متر
• طول بال: ۱۱ متر
• ارتفاع: ۲٫۷۹ متر
• مساحت بال: ۲۰ متر مربع
• وزن خالی: ۱۰۷۵ کیلوگرم
• وزن بارگزاری شده: ۱۵۳۰ کیلوگرم
• نیرومحرکه: یک موتور شعاعی ۹ سیلندر بریستول ژوپیتر ۷ خنک شونده با هوا: ۵۲۰ اسب بخار
• پروانه: ملخ دو تیغه چوبی[ ۳]
• حداکثر سرعت: ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت
• پایاسیر: ۲۶۸ کیلومتر بر ساعت
• برد: ۵۰۰ کیلومتر[ ۲]
• حداکثر ارتفاع: ۹۰۰۰ متر
• سرعت صعود: ۳۰۰۰ متری در یک دقیقه، [ ۳] ۹۸۴۵ متری در ۴ دقیقه
