ناچرید

لغت نامه دهخدا

ناچرید. [ چ َ ] ( ن مف مرکب ) نچریده. ناچریده. چیزی نخورده. لب از غذا بسته. لب به آشامیدنی و خوردنی نزده :
غریبان که بر شهر ما بگذرید
چماننده پای و لبان ناچرید.
فردوسی.

فرهنگ عمید

انسان یا حیوان که چیزی نخورده.

پیشنهاد کاربران

بپرس