ناچر

لغت نامه دهخدا

ناچر. [ چ َ ] ( نف مرکب ) ناچران. ناچرنده. ناخوش. کسی که اشتهای خوردن غذائی ندارد. آن که از خوراک افتاده است. که نقاهت دارد. که میل به غذا ندارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس