ناپیر - آسو ( قرن چهاردهم پیش از میلاد ) یک ملکهٔ ایلامی و همسر اونتاش - ناپیریشا بود. تندیس وی که توسط برنزکاران شوش ساخته شده است، یکی از بهترین نمونه های فلزکاری برنز است که کشف شده است.
گمان می رود که ناپیر - آسو همان دختر پادشاه بابل بورنابوریاش ( احتمالاً بورنا - بوریاش دوم ) است که با اونتاش - ناپیریشا ازدواج کرده است. تندیس ایزد ایمیریا در چغازنبیل، توسط همسر ناپیر - آسو، اونتاش - ناپیریشا، وقف پدرزنش بورنابوریاش شد. نامه ای دربارهٔ ازدواج ناپیر - آسو، دختر بورنا - بوریاش با اونتاش - ناپیریشا باقی مانده است. بااین حال، بحث هایی پیرامون این مسئله وجود دارد که به راستی بورنا - بوریاش در این نامه پادشاه است یا از اخلاف او. ناپیر - آسو نخستین بانوی سلطنتی ایلامی است که تصویر او به همراه همسرش بر یک سنگ یادبود آهکی نقش بسته است. همچنین او نخستین ملکهٔ ایلامی است که نام او بر بدنهٔ مجسمه اش حک شده است. این سنگ یادبود، ناپیر - آسو، اونتاش - ناپیریشا و مادر او، اوتیک ( کاهن زن ) را به تصویر می کشد. پژوهشگرانی مانند اسفندیار رحمتی کیا و کلثوم غضنفری معتقدند که ناپیرآسو تا حدی قدرت را در دست داشته است.
... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۹۰۳م باستان شناسی به نام ژاک دو مورگان به عنوان عضوی از هیئت اعزامی کاوش فرانسه به ایران، یک مجسمهٔ ۱۳۰ سانتی متری و ۱۷۵۰ کیلوگرمی را در اتاق های بالایی پرستشگاه نینهورساگ در شهر شوش کشف کرد که با پوشش و تزیینی از مس، روی قالبی برنزی ساخته شده بود. همچنین این مجسمه، بزرگ ترین نمونه از مجسمه های برنزی ایلامی شناخته شده است. از آنجایی که مجسمه در پرستشگاه قرار گرفته است، متصدی موزه، فرانسواز تالون، استدلال کرده است که این مجسمه ملکه را در حالت «عبادت مستمر» نشان می دهد.
تندیس ناپیرآسو یکی از آثار به جا مانده از تمدن ایلام است. شهبانو ناپیرآسو همسر اونتاش ناپیریشا پادشاه عیلام است. قدمت اثر به ۱۲۵۰ سال پیش از میلاد بازمی گردد. این تندیس که با لایه ای از مس و طلا روی قالب برنزی ساخته شده، حدود ۱۳۰ سانتی متر ارتفاع، ۷۰ سانتی متر عرض و ۱۷۵۰ کیلوگرم وزن دارد.
دکتر پی یر آمیه، متخصص تمدن ایلامی در موزه لوور دربارهٔ این مجسمه چنین گفته است:
این تندیس نه تنها اثری هنری بلکه نقطه اوجی در هنر ریخته گری مفرغ است که حضور صنعتگرانی فوق العاده ماهر و چیره دست را در سرزمین ایلام نشان می دهد. این مجسمه بزرگ ترین اثر فلزی متعلق به شرق باستان است که حتی در مصر، بابل و آناتولی هم نظیر آن دیده نشده است. این تندیس اثر هنری بسیار با اهمیتی است که به قصد بزرگداشت و تکریم شهبانوی ایلامی ساخته شده و در واقع ارزش و اعتبار زن را در تمدن باستانی ایلامی نشان می دهد.
گمان می رود که ناپیر - آسو همان دختر پادشاه بابل بورنابوریاش ( احتمالاً بورنا - بوریاش دوم ) است که با اونتاش - ناپیریشا ازدواج کرده است. تندیس ایزد ایمیریا در چغازنبیل، توسط همسر ناپیر - آسو، اونتاش - ناپیریشا، وقف پدرزنش بورنابوریاش شد. نامه ای دربارهٔ ازدواج ناپیر - آسو، دختر بورنا - بوریاش با اونتاش - ناپیریشا باقی مانده است. بااین حال، بحث هایی پیرامون این مسئله وجود دارد که به راستی بورنا - بوریاش در این نامه پادشاه است یا از اخلاف او. ناپیر - آسو نخستین بانوی سلطنتی ایلامی است که تصویر او به همراه همسرش بر یک سنگ یادبود آهکی نقش بسته است. همچنین او نخستین ملکهٔ ایلامی است که نام او بر بدنهٔ مجسمه اش حک شده است. این سنگ یادبود، ناپیر - آسو، اونتاش - ناپیریشا و مادر او، اوتیک ( کاهن زن ) را به تصویر می کشد. پژوهشگرانی مانند اسفندیار رحمتی کیا و کلثوم غضنفری معتقدند که ناپیرآسو تا حدی قدرت را در دست داشته است.
... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۹۰۳م باستان شناسی به نام ژاک دو مورگان به عنوان عضوی از هیئت اعزامی کاوش فرانسه به ایران، یک مجسمهٔ ۱۳۰ سانتی متری و ۱۷۵۰ کیلوگرمی را در اتاق های بالایی پرستشگاه نینهورساگ در شهر شوش کشف کرد که با پوشش و تزیینی از مس، روی قالبی برنزی ساخته شده بود. همچنین این مجسمه، بزرگ ترین نمونه از مجسمه های برنزی ایلامی شناخته شده است. از آنجایی که مجسمه در پرستشگاه قرار گرفته است، متصدی موزه، فرانسواز تالون، استدلال کرده است که این مجسمه ملکه را در حالت «عبادت مستمر» نشان می دهد.
تندیس ناپیرآسو یکی از آثار به جا مانده از تمدن ایلام است. شهبانو ناپیرآسو همسر اونتاش ناپیریشا پادشاه عیلام است. قدمت اثر به ۱۲۵۰ سال پیش از میلاد بازمی گردد. این تندیس که با لایه ای از مس و طلا روی قالب برنزی ساخته شده، حدود ۱۳۰ سانتی متر ارتفاع، ۷۰ سانتی متر عرض و ۱۷۵۰ کیلوگرم وزن دارد.
دکتر پی یر آمیه، متخصص تمدن ایلامی در موزه لوور دربارهٔ این مجسمه چنین گفته است:
این تندیس نه تنها اثری هنری بلکه نقطه اوجی در هنر ریخته گری مفرغ است که حضور صنعتگرانی فوق العاده ماهر و چیره دست را در سرزمین ایلام نشان می دهد. این مجسمه بزرگ ترین اثر فلزی متعلق به شرق باستان است که حتی در مصر، بابل و آناتولی هم نظیر آن دیده نشده است. این تندیس اثر هنری بسیار با اهمیتی است که به قصد بزرگداشت و تکریم شهبانوی ایلامی ساخته شده و در واقع ارزش و اعتبار زن را در تمدن باستانی ایلامی نشان می دهد.
