[ویکی فقه] ناپسندی حسد (قرآن). حسد به معنای آرزو کردن زوال نعمت از کسی است که استحقاق آن را دارد. یکی از رذایل اخلاقی است، و امری ناپسند است.
حسدورزی، نسبت به دیگران ناپسند است.ومن شر حاسد اذا حسد. «و از شر هر حسودی هنگامی که حسد می ورزد.»
← حسد از صفات رذیله
حسادت، نسبت به عطا و فضل خداوند به دیگران امری ناپسند است. ام یحسدون الناس علی ما ءاتـهم الله من فضله فقد ءاتینا ءال ابرهیم الکتـب والحکمة وءاتینـهم ملکـا عظیمـا. «یا اینکه نسبت به مردم (پیامبر و خاندانش)، و بر آنچه خدا از فضلش به آنان بخشیده، حسد می ورزند؟ ما به آل ابراهیم، (که یهود از خاندان او هستند نیز،) کتاب و حکمت دادیم و حکومت عظیمی در اختیار آنها (پیامبران بنی اسرائیل) قرار دادیم.»
← زشتی حسد به دیگران
۱. ↑ فلق/سوره۱۱۳، آیه۵.
...
حسدورزی، نسبت به دیگران ناپسند است.ومن شر حاسد اذا حسد. «و از شر هر حسودی هنگامی که حسد می ورزد.»
← حسد از صفات رذیله
حسادت، نسبت به عطا و فضل خداوند به دیگران امری ناپسند است. ام یحسدون الناس علی ما ءاتـهم الله من فضله فقد ءاتینا ءال ابرهیم الکتـب والحکمة وءاتینـهم ملکـا عظیمـا. «یا اینکه نسبت به مردم (پیامبر و خاندانش)، و بر آنچه خدا از فضلش به آنان بخشیده، حسد می ورزند؟ ما به آل ابراهیم، (که یهود از خاندان او هستند نیز،) کتاب و حکمت دادیم و حکومت عظیمی در اختیار آنها (پیامبران بنی اسرائیل) قرار دادیم.»
← زشتی حسد به دیگران
۱. ↑ فلق/سوره۱۱۳، آیه۵.
...
wikifeqh: ناپسندی_حسد_(قرآن)