ناپاک سرپنجه. [ س َ پ َ ج َ / ج ِ ] ( ص مرکب ) ظالم. ستمکار. که دست تطاول به سوی دیگران دراز کند : یکی پادشه زاده در گنجه بودکه دور از تو ناپاک سرپنجه بود.سعدی.
